Άκουγα τις διεκδικήσεις των συμπολιτών μου και σώπαινα.
Άκουγα φωνές ανθρώπων πολλών, να διεκδικούν το δίκιο τους και σώπαινα.
Κι άκουγα κι άλλους ανθρώπους να υπερασπίζονται το δικό τους δίκιο και τις δικές τους θέσεις για τη σωτηρία των άλλων ανθρώπων αλλά και του τόπου.
Και ξανά σώπασα.
Και τότε, μέσα από τη σιωπή, άκουσα ένα σούσουρο, μια μικρή χθόνια φασαρία.
Χιλιάδες μικρές αλλά και σφυριχτές και βροντερές φωνές που έρχονταν από τη γη, από τον ουρανό κι απ’ τα νερά.
Και τότε, έτσι όπως έσκυψα στη γη είδα, ―όχι χωρίς τρόμο, το ομολογώ― γραμμένο αυτό το μικρό το Μανιφέστο.
Και το αντέγραψα.
Οικουμενικό Μανιφέστο του 21ου αιώνα
Δώστε μας πίσω αυτά που μας κλέψατε!
Δώστε μας πίσω τα ποτάμια που λερώσατε!
Δώστε μας πίσω τον αέρα που μολύνατε!
Δώστε μας πίσω τις θάλασσες που ρυπάνατε!
Δώστε μας πίσω τα δάση που καταστρέψατε για να φτιάξετε
φωλιές πολυτελείας για λίγους και έπιπλα πανάκριβα για ελάχιστους.
Δώστε μας πίσω την ανεμελιά που μας στερήσατε!
Δώστε μας πίσω το φαΐ που κλέψατε απ’ τα παιδιά μας!
Δώστε μας πίσω τα χρόνια που ζήσαμε στο φόβο εξαιτίας σας!
Δώστε μας πίσω τις αλήθειες του ουρανού, της γης, της ανατολής και του ηλιοβασιλέματος που τις κάνατε καρτ-ποστάλ χωρίς να τις σέβεστε!
Δώστε μας πίσω τα σφαγμένα μας αδέρφια!
Δώστε μας πίσω τους αδικοσκοτωμένους συγγενείς μας, από την απληστία σας χαμένους!
Δώστε πίσω τα ποιήματα για τη φύση, τον κόσμο και την καλωσύνη, που εμείς
δεν μπορούμε να προφέρουμε και τα σφετεριστήκατε εσείς με τα παχιά τα λόγια σας!
Δώστε μας πίσω τη ζωή που ανήκει σε μας και στα παιδιά και στα εγγόνια μας
κι εσείς τη θέλετε ολόδικιά σας!
Δώστε μας πίσω όσα χιλιάδες χρόνια τώρα, άνθρωποι, μας κλέβετε, και μετά κατηγορείτε τους ομοίους σας και ζητάτε απ’ αυτούς όσα τώρα εμείς, από όλους εσάς, απαιτούμε με το μανιφέστο αυτό.
Μανιφέστο της Επιτροπής Αγώνα
Απάντων των Γήινων, πλην ανθρώπων.
