Ήταν μοιραία γυναίκα.
Με δύναμη να σαγηνεύει και τον πιο ανεξάρτητο άνδρα, ακόμα κι αν φαινομενικά έμοιαζε ψυχρή και ήρεμη.
Σίγουρα υπήρχε μια εσωτερική φωτιά που σιγόκαιγε.
Αισθησιακή,ήξερε τη σημασία της ζωής, γι’αυτό ήθελε να ζήσει!
Διαισθητική και ριψοκίνδυνη με ακαταμάχητο ταμπεραμέντο.
Βλέμμα μαγνήτης. Μαύρα μάτια στο βάθος τους κρύβονται τα μεγαλύτερα μυστικά.
Κορμί, που αναγνωρίζει πως θέλγει και φαντασιώνει. Απροκάλυπτα ερωτική.
Ερεθίζεται από το πρωτόγνωρο της διαφορετικότητας και θέλει τα συναισθήματα έντονα και “εν κινήσει”.
Στην κίνηση ενός χορού γεμάτο πάθος,…ελευθερία!
Μια χαμπανέρα να πυροδοτεί συναισθήματα!
Να γεννά εκρήξεις και μια αγριότητα… από ένα αγρίμι με μια απροσδόκητη ομορφιά, που συστήνεται “Τσιγγάνα Καρμενσίτα!”
Κολαστικά ανήμερη και σκληρά ηδονική.
Μόνο η αύρα της προκαλεί θύελλα. Βίαιη, τολμηρή, μάγισσα αποζητά τον έρωτα, τη ζωή μ’όποιο τίμημα!
Πόρνη ή ιδιόρρυθμη και συγχρόνως τραγική φιγούρα;
Πέρα από νόμους και καλούπια. Ταξιδεύει στις φτερούγες του λεύτερου πουλιού και λικνίζεται στ’απότομα τσακίσματα της χαμπανέρας.
Με τον ξέφρενο χορό της γίνεται θυσία στο βωμό της προσωπικής της ελευθερίας.
Δε φοβάται το θάνατο αλλά τον επιλέγει σαν διέξοδο στη φυλακή της.
Μια μοιραία γυναίκα, που ξεπήδησε ως τσιγγάνα Καρμενσίτα μέσα απ’τις σελίδες της
ομώνυμης νουβέλας του Προσπέρ Μεριμέ και που λατρεύτηκε μέσα από τα εμπνευσμένα μουσικά θέματα του Ζωρζ Μπιζέ σε μια όπερα, που υμνεί τον έρωτα, το πάθος, την ανάγκη του ανθρώπου να αγαπήσει και να αγαπηθεί, αλλά και την ανάγκη του να ζήσει ελεύθερος.
Η όπερα του Μπιζέ πρωτοποριακή για την εποχή της,δίχασε κοινό και κριτικούς.
Η Κάρμεν αποκαλύπτει την διάσταση ανάμεσα στα “πρέπει” και τα “θέλω”.
Φέρνει το θεατή αντιμέτωπο με τη ρήξη σάρκας και λογικής.
Προκαλεί ταραχή και συγκινησιακό παραλήρημα όταν η φλόγα της χαμπανέρας διαπερνά
και τη δική μας ψυχή.
Η μελωδία της, που εκφράζει τις απόψεις της προκλητικής γυναίκας για τη φύση του έρωτα, προέρχεται από το τραγούδι του ισπανού συνθέτη Sebastian Yradier, “El Arreglito “,που ο Μπιζέ μεταμόρφωσε μέσα από ιδιότυπη εναρμόνιση.
Τα λόγια της Κάρμεν καταδεικνύουν το χαρακτήρα της αντισυμβατικής ηρωίδας.
“Πουλί της επανάστασης η αγάπη!
που κανείς δεν μπορεί να το δαμάσει!”
(L’amour est un oiseau rebelle …Que nul ne peut apprivoiser…)
H μελωδία βασίζεται σε μια κατιούσα χρωματική κλίμακα που ακολουθείται από παραλλαγές της ίδιας φράσης, πρώτα σε μινόρε και στη συνέχεια σε ματζόρε τρόπο υπονοώντας έτσι μέσα από την αντίθεση, τις αντιξοότητες της αγάπης που εκφράζεται στους στίχους.
 |
Ο ρόλος
Το “μαργαριτάρι στο περιδέραιο της Όπερας”, όπως χαρακτηρίστηκε από γερμανούς κριτικοτης Κάρμεν ερμηνεύτηκε από μεγάλες φωνές. Όμως αυτός ο ρόλος ταυτίστηκε με τη φωνή της δικής μας Αγνής Μπάλτσα. Το “μαργαριτάρι στο περιδέραιο της Όπερας”, όπως χαρακτηρίστηκε από γερμανούς κριτικούς η ελληνίδα μέτζο –σοπράνο μας προσφέρει μια συγκλονιστική ερμηνεία!
Φωνή εύηχη, ομοιογενής, με στιβαρό όγκο,απαραίτητος στο ρόλο που ενσαρκώνει.
Σε ένα ρόλο από κείνους που χαράσσονται βαθιά μέσα στην καρδιά,όπως λέει η ίδια.
Ένα ρόλο-μαχαίρι!
(Από την παράσταση του 1987 στη Μετροπόλιταν όπερα της Ν.Υόρκης)
“Ο έρωτας είναι παιδί της ξεγνοιασιάς …σήμερα σ’ αγαπώ, αύριο σ’ αφήνω”τραγουδάει η Κάρμεν. Σαφής η προειδοποίηση.
Αχ, αυτός ο έρωτας κι η ιστορία του η πιο παλιά ιστορία του κόσμου!
Ο έρωτας ο ανέμελος, ο ασύμβατος, ο λεύτερος!
Αν θες να μιλήσεις για την έννοια της ελευθερίας, σίγουρα ως αρχέτυπο θα χρησιμοποιήσεις την “τσιγγάνα Καρμενσίτα!”
