Δεν αυτοπροσδιορίζεται ναζιστής, καταδικάζει την βία, ακυρώνει τις συνομιλίες του με τους ομαδάρχες και πυρηνάρχες και, φαντάζομαι, και τον ναζιστικό χαιρετισμό και τις φωτογραφίες του Χίτλερ στο σπιτικό του και τα όπλα που βρέθηκαν σπίτι του. Ίσως τα χρησιμοποιούσε ως διακοσμητικό στοιχείο, ως παράδειγμα προς αποφυγή, ως φόβητρο για την ανατροφή της μικρής Ουρανίας.
Μα, ειλικρινά, ποιο το ποιόν του ανδρός που για να γλιτώσει την φυλακή αρνείται την προηγούμενη ζωή του; Θα καταδίκαζα μέσα μου την ομολογία του, αλλά θα είχα την ικανοποίηση πως τουλάχιστον έχει άποψη για ό,τι κάνει. Υπάρχει γενναιότητα και παλικαριά. Τουλάχιστον ο Φύρερ Αδόλφος αυτοκτόνησε για να μην πέσει στα χέρια των Ρώσων. Και μαζί του και η σύντροφός του και κάποιοι ορκισμένοι δικοί του ήθελαν να τελειώσουν τις ζωές τους.
Ίσως να μην έχουμε κάν να κάνουμε με μια ναζιστική οργάνωση. Απλώς με μια εγκληματική συμμορία. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Υγ: θα ήθελα να γνωρίζω τα παιδικά χρόνια τριών ανθρώπων: Μιχαλιολιάκου, Παναγιώταρου και Κασιδιάρη. Πόσο υλικό αναξιοποίητο υπάρχει γύρω μας…
.jpg)
Τζίνα Δαβιλάεπικοινωνείστε: gina.iporta@gmail.com