Κατά τήν τελευταία ἐπίσκεψή μας στήν Καστοριά βρεθήκαμε μιά μεγάλη παρέα νά περπατᾶμε παραλιμνίως, στή Λεωφόρο τῶν Κύκνων. Προφανῶς, περπατῶντας την φωτογραφίσαμε κύκνους καί ἄλλα πετεινά τοῦ οὐρανοῦ τά ὁποῖα παρεπιδημοῦν στήν περιοχή.

Λίγο πιό κάτω ἕνα ἐντυπωσιακό κτήριο δέσποζε πάνω ἀπό τή λίμνη. Εἶναι τό Ἀρχοντικό Παπατέρπου, ὅπως φαίνεται καί στή σχετική ἐπιγραφή.

Ἀρχιτεκτονικά ἀνήκει στόν τρίτο καί τελευταῖο -χρονικά- τύπο ἀρχοντικῶν, ὁ ὁποῖος χαρακτηρίζεται ἀπό τετράγωνη κάτοψη, μέ ἕναν διάδρομο μέ μορφή ἐγγεγραμμένου σταυροῦ καί τέσσερεις ὀντᾶδες στίς γωνίες. Χτίστηκε τό 1880 ἀπό μάστορες τοῦ Νεστορίου πάνω σέ βράχο μέ μεγάλη κλίση. Ἡ ὄψη καί ἡ διαμόρφωση παρουσιάζουν ἔντονο φρουριακό χαρακτῆρα. Ἀρχικά ἦταν κατοικία τοῦ τούρκου μουλᾶ Ἰμπραήμ καί μετά τήν ἀπελευθέρωση πέρασε στά χέρια τῆς οἰκογενείας Παπατέρπου, ἡ ὁποία κατάγεται ἐπίσης ἀπό τό Νεστόριο.Ἀπό τήν οἰκογένεια Παπατέρπου δωρήθηκε στό Τεχνικό Ἐπιμελητήριο Ἑλλάδος στή μνήμη τοῦ Ἀλέξανδρου Παπατέρπου, ὁ ὁποῖος διώχθηκε ἀπό τή χούντα γιά τήν ὑπόθεση “Ἀσπίδα”.

Γενικά, ἡ Καστοριά εἶναι ἡ χαρά τοῦ ἀρχιτέκτονα. Ἔχει πολλά νά θαυμάσει καί ἐξίσου πολλά γιά νά φρίξει.