Αν λίγη από την σκέψη μου στην Αθήνα βρίσκεται, εδώ όπου όλοι έχουν δίκιο κι άδικο, κατά πώς το βλέπει ο καθένας, η υπόλοιπη σκέψη μου, στις Φιλιππίνες τρομάζει.
Γιατί τέτοιες ώρες, ταξιδεύει η σκέψη εκεί που πιο πολύ πονάει ο άνθρωπος και κάπως μεγαλώνει, η σκέψη.
Για να χωρέσει τρόμο, συμπόνια και (ίσως) λίγη ελπίδα.
Με μια μικρή βοήθεια απ’ όλον τον πλανήτη για τους “olvidados” του.
 |
Κωστής Α. Μακρής