Πιστεύω πως καθένας έχει το δικαίωμα να κάνει το σώμα του ό,τι θέλει. Έτσι, πιστεύω πως ο καθένας έχει δικαίωμα να καπνίζει όσο και ό,τι θέλει. Αυτό όμως που δεν έχει δικαίωμα να κάνει είναι να υποχρεώνει τους άλλους να μετέχουν στη συνήθεια ή την εξάρτησή του αυτή.
Σταμάτησα να καπνίζω πριν 33 χρόνια, όταν είχα φτάσει τα τρία πακέτα άφιλτρα την ημέρα. Ξέρω πολύ καλά και τις δυο πλευρές. Τό ‘κοψα όχι για λόγους υγείας (ποιός τα σκέφτεται αυτά όταν είναι νέος) μα γιατί είχα σιχαθεί τον εαυτό μου -τον βήχα, τα φλέγματα, το λαχάνιασμα και την βρώμα που ήταν παντού: στα μαλλιά, στα ρούχα, στις κουρτίνες του σπιτιού. Τώρα, ο καπνός όχι απλά με ενοχλεί αλλά μπορεί να με κάνει να νοιώσω άσχημα.
Δυστυχώς (και μιλάω για την Ελλάδα), ο τρόπος που με αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι καπνιστές είναι απο το να με αγνοήσουν σαν να μην υπάρχω μέχρι και να με ειρωνευτούν γιατί λέει “είμαι πολύ ευαίσθητος και υπερβάλλω”. Πώς να τους εξηγήσεις πως βρωμάνε; Πώς να τους εξηγήσεις πως σαν επιστρέψω σπίτι τα πνευμόνια μου θα καίνε και θα βήχω, πως θα πετάξω κατ’ ευθείαν τα ρούχα μου στη μπουγάδα και θα χωθώ κάτω από το ντους για να ξεβρωμίσω από την καπνίλα; Μα και να το εξηγήσεις θα αδιαφορήσουν. Ελληνικό φαινόμενο η μαγκιά και ο ετσιθελισμός, καθότι του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει, ως γνωστόν. Δείγμα παλικαριάς η αδιαφορία για ανθρώπους και νόμους.“Ποιος είσ’ εσύ, ρε μάγκα, που θα μου πεις τι να κάνω. Δημοκρατία έχουμε κι έχω δικαιώματα, ρε.” “Καλά και τα δικά μου τα δικαιώματα;”, “Α’ παράτα μας, εξυπνάκια. Άμα δεν σ’ αρέσει στρίβε”.
Τ’ αναφέρω αυτά επειδή διαβάζω πως η ΕΕ πέρασε νέους κανόνες που στοχεύουν στον περιορισμό του καπνίσματος, που όμως δεν είναι τόσο αυστηροί όσο είχε προταθεί στην αρχή. Ο λόγος είναι το πανίσχυρο λόμπυ του καπνού που αντιστάθηκε με όλα τα μέσα. Λέγεται πως η Philip Morris μονάχα ξόδεψε 1,4 εκατομμύρια ΕΥΡΩ για να πείσει τους ευρωβουλευτές να μην ψηφίσουν τα μέτρα.
Στα δικά μας, όμως, πάλι. Τι αξία έχουν νόμοι και ντιρεκτίβες όταν αγνοούνται και, κυρίως, δεν επιβάλλονται από τις αρμόδιες αρχές. Έτσι, πολύ φοβάμαι πως εμείς που δεν το θέλουμε θα συνεχίσουμε να φουμέρνουμε τον καπνό του θεριακλή διπλανού μας, εις δόξαν της δημοκρατίας και του ανεξάρτητου πνεύματος των Ελλήνων.
Βαγγέλης Παυλίδης
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του σκιτσογράφου Βαγγέλη Παυλίδη