Εμένα μου αρέσουνε τα νάζια και οι φάσεις, αλλά δεν μου αρέσει ούτε ο ναζισμός ούτε ο φασισμός.
Μου αρέσουν επίσης και οι τουλούμπες. Αλλά τουλουμπιστής δεν θα γίνω ποτέ. Διότι δεν ξέρω πότε θα αλλάξουνε τα γούστα μου και θα αρχίσουν να μου αρέσουν τα κουρκουμπίνια. Και τι θα γίνω τότε; Κουρκουμπινιστής;
Καλύτερα επομένως να μην είμαστε κολλημένοι, διότι οι καιροί αλλάζουν όπως επίσης και τα γούστα. Και προτιμώ να είμαι των δύο άνω άκρων διότι μερικές φορές μου αρέσει με το ένα άκρο να πιάνω έναν κεφτέ και με το άλλο άκρο να κρατάω ένα ποτήρι με κρασάκι.
Για να μην πω ότι είμαι των τεσσάρων άκρων καθώς μου έχει τύχει πολλές φορές, όταν βρίσκομαι με παρεΐτσα και τραγουδάμε, να κρατάω τον ρυθμό και με τα δυο μου κάτω άκρα.
Είναι φανερό ότι είμαι άνθρωπος των άκρων.
