To 2010 η Πορτογαλία γιόρταζε τα 100 χρόνια της δημοκρατίας της. Στα πλαίσια των εορτασμών η Διεθνής Έκθεση Γελοιογραφίας Αμαδόρα, της Λισαβόνα, με ετίμησε ως “εκπρόσωπο της αρχαιότερης δημοκρατίας στον κόσμο”. Ωραία, ε, κι εγώ χάρηκα και το είχα περί πολλού… “η αρχαιότερη δημοκρατία στον κόσμο” κι εγώ εκπρόσωπός της. Όχι παίζουμε!
Έρχεται όμως τώρα o herr Professor Ρόμαν Χέρτζοκ, πρώην πρόεδρος της Γερμανίας παρακαλώ, και δηλώνει με πολλή σοβαρότητα όπως αρμόζει σ’ έναν καθώς πρέπει Γερμανό πως μητέρα της δημοκρατίας δεν είναι η Ελλάδα μα η Ελβετία και η Αγγλία.
Τα πάνω κάτω δηλαδή κι εγώ προβληματίζομαι σοβαρά γιατί ξαφνικά όσα έμαθα τόσα χρόνια μέσα κι έξω από το σχολείο καταρρέουν κι έρχονται καπάκι. Άσε πια τους Πορτογάλους που λέγαμε στην αρχή. Σκάρτους τους βγάζει ο κύριος Χέρτζοκ, τόσο που σκέφτομαι να τους επιστρέψω το βραβείο που μου δώσανε. Λέω δηλαδή και είμαι συντετριμμένος πως, δεν μπορεί, κοτζάμ Γερμανός πρόεδρος και προφεσόρος της Νομικής κάτι παραπάνω από εμάς θα ξέρει.
Δύσκολο όμως να το καταπιώ το χάπι. Ελληνική λέξη δεν είναι η “δημοκρατία”; Είχαν λέξη οι αρχαίοι Έλληνες για κάτι πού δεν υπήρχε, που δεν το γνώριζαν; Άρα; Κι η Αγγλία -το Ηνωμένο Βασίλειο- που μου μάθανε πως είναι μοναρχία κι έχει και βασίλισσα και βασιλόπουλα και πρίγκιπες; Άντε βασιλευόμενη δημοκρατία, όχι όμως και σκέτη, καθαρόαιμη δημοκρατία. Νομίζω; Η Ελβετία τώρα. Μα δεν ήταν ένας Έλληνας (αχ, οι άτιμοι οι Έλληνες, παντού φυτρώνουν) δεν ήταν λοιπόν ο Ιωάννης Καποδίστριας που πρωτοστάτησε στη διαμόρφωση του πρώτου Ελβετικού Συντάγματος;
Λοιπόν, ή εγώ πρέπει να αναθεωρήσω τα όσα διδάχτηκα μια ζωή- όσα διάβασα, όσα έμαθα- ή κάτι δεν πάει καλά με τον κύριο Χέρτζογκ. Ή είναι άσχετος και αμαθής ή διακατέχεται από την κλασσική Γερμανική υπεροψία. Σίγουρα όμως, σκέφτομαι πάλι, δεν μπορεί να είναι κάποιος πρόεδρος της Γερμανίας, προφεσόρος της Νομικής, ανώτατος δικαστικός, μέλος της Συνόδου της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Γερμανίας και να είναι άσχετος και αμαθής. Κάτι άλλο θα είναι.
