Έφτιαξα σήμερα μια νέα ευχή, έναν νεολογισμό.
Το γκουγκλάρισα και δεν υπάρχει κάτι ανάλογο.
Την πρωτοέγραψα σαν ευχή για παιδιά. Σαν καλολογιά στον τοίχο μιας φίλης.
Και μου άρεσε. Και είπα να τη φορέσω.
Για τα παιδιά των φίλων μου, αλλά και όλου του κόσμου.
Θα εύχομαι να είναι “Καλοτάραχα!”
Που σημαίνει να ταράζονται μόνο από καλά, χαρούμενα, πολυπόθητα, πολυαναμενόμενα γεγονότα, ειδήσεις, πράγματα.
Εύχομαι και σε όλους να είναι καλοτάραχοι.
Κι αν ταραζόμαστε εύκολα από τα δυσοίωνα, τα μελανά, τα απάνθρωπα και από τα στραβά κι ανάποδα που μας συμβαίνουν, ας δείχνουμε δύναμη, αντοχή και αυτοπεποίθηση κι ας ευχόμαστε σε εαυτούς και αλλήλους:
“Καλοτάραχος, φίλε μου! Καλοτάραχη, φίλη μου! Καλοτάραχα να είναι τα παιδιά μας!”
Κι ας μην μπορούν όλα να απολαύσουν μια χαρούμενη Λευκή Εβδομάδα σε ένα ντόπιο ή ξενικό σαλέ.
Ας βολευόμαστε χαρωπά σε παρέες με φτηνά μπατόν σαλέ ή πασατέμπο. Είναι κι αυτό μια μορφή αξιοπρέπειας.
Να μπορούμε μερικές φορές να είμαστε καλοτάραχοι.
Καθώς δύσκολα μπορούμε να μείνουμε τελείως ατάραχοι απέναντι στον Κόσμο.
15 Ιανουαρίου 2014
