 |
| Νίκος Απόκοτος |
Δεν είναι καινούργιο αυτό που θα διαβάσετε. Μάθατε για την καταστροφή στη Ρόδο. Άλλοι μιλούν για την «ουρά» της Κλεοπάτρας – ναι, ναι, υπάρχει και τέτοιος τυφώνας- και άλλοι απλώς για μια συγκλονιστική εκδήλωση κακοκαιρίας που έχει επιφέρει ήδη μια πνιγμένη γυναίκα και άλλους δύο αγνοούμενους. Δεν θα κάνω ρεπορτάζ του καναπέ, νοιώθω σαν να προσβάλω εκείνους που τριγυρίζουν ασταμάτητα στους δρόμους μ’ ένα μικρόφωνο και μια κάμερα στο χέρι. Θα σας πω, όμως, δύο λόγια για την Φύση, αυτήν που ξεχάσαμε να αφουγκραζόμαστε, να ερμηνεύουμε, να σεβόμαστε. Και που στο τέλος δείχνει να μας εκδικείται, όμως απλά μας τιμωρεί. Υπήρξαμε πολύ κακά παιδιά.
Σε όποιους δεν γνωρίζουν αναφέρω πως έχω 4 σκυλιά. Ούσα συναισθηματική φύση, μαζί τους έχω χτίσει σχέση από επιλογή. Δύο τα πήρα από την μανούλα τους, ενώ απογαλακτίστηκαν και άλλα δύο τα μάζεψα από τον δρόμο. Αυτό που πρωτίστως τους χρωστώ είναι ότι μαζί τους υποκλίθηκα την Φύση και την σοφία της . Θέλω να πω πως έμαθα να βλέπω τον κόσμο αλλιώς. Να σέβομαι την ιδιαιτερότητά τους, να ερμηνεύω την συμπεριφορά τους και κυρίως να θαυμάζω τον τρόπο που τα ίδια τα σκυλιά μου μού μαθαίνουν την ζωή. Μεταξύ τους τα δύο αρσενικά τα βρήκαν κάνοντας ένα καυγά για το ποιός είναι ο αρχηγός. Έτσι ο καθένας ξέρει τον ρόλο του. Ο ισχυρότερος βάσει σωματότυπου και ηλικίας επιβάλλεται. Τα θηλυκά δεν έχουν τέτοια θέματα. Τα δε αρσενικά προς τα θηλυκά φέρονται ιπποτικά, ακόμα και όταν πρόκειται να φάνε. Ο αρχηγός παραμερίζει για να φάει το θηλυκό, ποτέ δεν θα της επιτεθεί. Τέλος, μαθήματα μητρότητας έδωσε η μικρή Μάγκυ που πράγματι ήταν εξαιρετικά συγκινητική. Στην πραγματικότητα, όποιος έχει σκύλο διδάσκεται από αυτόν ευγένεια. Σού φαίνεται περίεργο; Δοκίμασέ το προτού με αμφισβητήσεις.
Μετά τα σκυλιά μου, είδα με άλλο μάτι την Φύση. Όσον αφορά στη Ρόδο, δεν είναι η πρώτη φορά που πλημμυρίζει το νησί. Εδώ οι βροχοπτώσεις είναι έντονες. Η χαλαζόπτωση είναι συχνή και τα πλημμυρικά φαινόμενα αναμενόμενα για δύο λόγους: ο πρώτος αφορά στην κάκιστη υποδομή. Έχουν δοθεί χρήματα και χρήματα από το ΕΣΠΑ για να δημιουργηθούν υποδομές και αυτές καθυστερούν αφ’ενός με κίνδυνο να χαθούν τα χρήματα του ΕΣΠΑ (ωρύεται ο περιφερειάρχης για να επισπευθούν οι διαδικασίες) και όταν οι εργασίες πραγματοποιούνται, πάντα τα έργα είναι υποδεέστερα των προσδοκιών μας. Γνωστή πια είναι η διαδικασία των μεγάλων πορτοφολιών. Όλοι γέμιζαν τα πορτοφόλια τους κλέβοντας χρήματα από τις δημόσιες δαπάνες. (Παρενθετικά: τις προάλλες ένας δημοτικός σύμβουλος κατήγγειλε μια πολύ ελαφριά περίπτωση κατάχρησης του δημόσιου χρήματος, υποστηρίζοντας πως στον πρώην δήμο Καλλυθιών Ρόδου προσκλητήρια γάμου μοιράστηκαν με κούριερ που χρεώθηκε ο προϋπολογισμός του δημοτικού συμβουλίου. «Πίσω από τα κάγκελα έπρεπε να είναι πολύς κόσμος, αλλά…» έλεγε). Στη Ρόδο πολλά προβλήματα έχουν δημιουργηθεί και χωρίς να υπάρχουν αγνοούμενοι επειδή δεν έγιναν ό,τι έπρεπε σε επίπεδο τεχνικής υποδομής. Ακαθάριστα ποτάμια, ακαθάριστα φρεάτια και κακό δίκτυο απορροής υδάτων. Εδώ, πρόσθεσε και την αναμενόμενη έλευση της Κλεοπάτρας, που όσο και εξασθενημένη και να ήταν κατόρθωσε να μαυρίσει για δυό ώρες πριν τον ουρανό, προτού ξεκινήσει η καταιγίδα. Ωστόσο, κάποιες μέρες πριν ήταν όλοι ενήμεροι για την απότομη επιδείνωση του καιρού. Και οι αρμόδιες αρχές. (Τι έκαναν; Περίμεναν, σαν τις μωρές παρθένες τον Μεσσία για την σωτηρία).
Ο δεύτερος λόγος αφορά στην ασέβεια μας στην Φύση. Χτίστηκαν σπίτια, επαύλεις, και μεγαλεία, όπου περνούν οι ποταμοί. Μπαζώθηκαν ποτάμια για να κοπούν οικόπεδα. Η Φύση δεν ρωτά, αν επιτρέπεται ή όχι. Δεν καταλαβαίνει από πράσινο και κόκκινο. Περνά απ’ όπου επιτρέπει η φύση να περνά. Αν εγώ μπαζώνω το ποτάμι, δεν σέβομαι τον χείμαρρο, καταστρέφω την ατμόσφαιρα, κάποια στιγμή θα πρέπει να απολογηθώ για τις συνέπειες. Μόνο που συνήθως την πληρώνει ο ανενημέρωτος. Εκείνος που δεν έχει μάθει να αφουγκράζεται και να ερμηνεύει την Φύση. Ή υπερτιμά τις ικανότητες του. Πάλι γιατί δεν γνωρίζει την Φύση. Ξέρεις τι φρικτό είναι να καλείς κάποιον και να ακούς «η κλήση σας δεν είναι εφικτή»; Είναι η πρώτη κίνηση ανησυχίας. Άστο καλύτερα…
Τρία πράγματα με φοβίζουν: ο σεισμός, ο τυφώνας και ο πόλεμος. Δυο φυσικά φαινόμενα και μια παράνοια. Νοιώθω πως δεν μπορώ να τα αντιμετωπίσω, αν μου επιτεθούν. Την Παρασκευή ο φόβος με κράτησε στη Ρόδο και δεν ταξίδεψα. Ίσως το γεγονός ότι τα άγρια καιρικά φαινόμενα σε τούτο το νησί, με έμαθαν να τα ζυγίζω προσεκτικά. Όταν περιμένεις την καταιγίδα, για ποιο λόγο να επιλέξεις να είσαι στον αέρα; Ποτέ δεν εμπιστεύομαι την θάλασσα, αν και χειμερινή κολυμβήτρια. Δεν έχει μπέσα. Δεν είναι το νερό το φυσικό μου περιβάλλον. Θλίβομαι, όταν μπρος στην σοφία της Φύσης διαπιστώνω έπαρση. Νοιώθω πως εν γνώσει ή εν αγνοία μου το φυσικό μου περιβάλλον το κατέστρεψα. Ή επέτρεψα να το καταστρέψουν. Σαν κάποιος να έκοψε την ζωή μας. Συχνά, πληρώνουμε την αλαζονεία και την ασέβειά μας. Κυρίως απέναντι στην Φύση, αλλά όχι μόνο. Δυστυχώς, ο απολογισμός γίνεται πάντα, όταν χάνουμε ανθρώπινες ζωές. Και, δυστυχώς, ξεχνάμε γρήγορα.
Πρώτη δημοσίευση στο protagon.gr.
.jpg)
επικοινωνείστε: gina.iporta@gmail.com