Τώρα πού κάθισε ὁ κουρνιαχτός ἀπό τήν εἴδηση τῆς Βιοχάλκο καί τή μεταφορά τῆς ἕδρας της ἐκτός Ἑλλάδος, λέω νά μοιραστῶ μαζί σου κάποιες σκέψεις μου.
Εἶμαι κι ἐγώ μηχανικός. Σέ βιομηχανία δουλεύω. Ἡ σχεδόν ὁλοσχερής ἀποβιομηχάνιση τῆς χώρας μέ προβληματίζει, μέ ἐνοχλεῖ. Ὅμως…
Πολλοί κατηγόρησαν τήν Βιοχάλκο τώρα, ἀλλά καί τήν 3Ε καί τήν ΦΑΓΕ παλιότερα πού ἔκαναν ἀντίστοιχη ἀλλά χειρότερη κίνηση, μετέφεραν καί παραγωγικές μονάδες στό ἐξωτερικό. Κανένας δέν μπῆκε στή θέση τῶν ἰδιοκτητῶν. Ἐσύ κι ἐγώ ἔχουμε πέντε χιλιάδες καί ψάχνουμε τήν καλύτερη τράπεζα μέ τό μεγαλύτερο ἐπιτόκιο. Αὐτός πού ἔχει μερικά ἑκατομμύρια γιατί νά μήν κάνει τό ἴδιο μέ τά χρήματά του; Ἄν στήν Ἑλλάδα τοῦ βγαίνει ἡ ψυχή μέ τίς διαρκεῖς ἀλλαγές στό φορολογικό, ἄν εἶναι δέσμιος τοῦ ἐφόρου πού θέλει τό μαῦρο χαρτζιλίκι του, γιατί νά μήν πάει ἀλλοῦ; Θά μοῦ πεῖς, αὐτό δέν εἶναι πατριωτισμός. Σύμφωνοι. Ὅμως, ὁ πατριωτισμός δεν ἦταν τόσα χρόνια κατακριτέος ὡς ἀναχρονιστικός, ὀπισθοδρομικός, «δεξιός»; Καί πόσο πατριώτης μπορεῖ νά εἶναι κάποιος ὅταν ἡ ἴδια ἡ πατρίδα του τόν κατατρέχει; Πᾶμε τώρα μπροστά στόν καθρέφτη νά ρωτήσουμε τούς ἑαυτούς μας: Τί μπύρα πίνεις, ἑλληνική ἤ πολυεθνικῆς; Τί ἀπορρυπαντικό χρησιμοποιεῖς, ἑλληνικό ἤ πολυεθνικῆς; Τί γάλα πίνεις, ἑλληνικό ἤ πολυεθνικῆς; Τί ποδήλατο ἔχεις, ἑλληνικό ἤ ξένο; Σαμποτάρεις τό κατάστημα πού σαμποτάρει τά ἑλληνικά προϊόντα; Καί μήν μοῦ πεῖς ὅτι κοιτᾶς τό πορτοφόλι σου. Τό ἴδιο κάνει ὁ κάθε βιομήχανος μέ τήν ἐπιχείρησή του. Τό ὅτι ἔχει μεγαλύτερο πορτοφόλι δέν ἀποτελεῖ δικαιολογία γιά νά μήν τό κάνει. Ὅπως ἐσύ ἐπιλέγεις νά ἀγοράσεις τό φθηνότερο, ἀσχέτως ἄν εἶναι ἑλληνικό, τό ἴδιο κάνει καί ὁ ἐπιχειρηματίας, παίρνει τόν φθηνό ἐργάτη, τό φθηνό φορολογικό καθεστώς. Ξέρω, δέν εἶναι σωστό ἐσύ κι ἐγώ νά πληρώνουμε τά λάθη τῶν κυβερνήσεων. Ἀλλά, γιά μιά στιγμή! Ἐσύ κι ἐγώ δέν βγάλαμε αὐτές τις κυβερνήσεις;
Θέλω νά γίνω λίγο πιό προκλητικός τώρα. Παραθέτω ἀπόσπασμα λόγου τοῦ Χατζιδάκι:
Κι εἶναι φορές πού τό κτῆνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω ἀπό συγκυρίες καί μέ τή μορφή «λαϊκῶν αἰτημάτων καί διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου πού προσβάλλει μεγάλες ἀνθρώπινες μάζες καί ἐπιβάλλει θανατηφόρες ἐπιδημίες.
Αὐτές οἱ λαϊκές διεκδικήσεις πόσες ἐπιχειρήσεις ἔχουν διώξει, ἔχεις ἀναρωτηθεῖ; Θυμᾶσαι τήν χαρά κάποιων ὅταν ἔκλεισε ἡ Pirelli στήν Πάτρα; Μήπως ἐμεῖς τόσα χρόνια τώρα σκάβουμε τόν ἐργασιακό λάκκο μας; Μήπως ἄν βρισκόμασταν κι ἐμεῖς στή θέση τους, θά κάναμε τά ἴδια; «Ὁ ἀναμάρτητος πρῶτος τόν λίθον βαλέτω».
