Υπάρχει ένας μικρός κίνδυνος στη γενίκευση “Είμαστε αυτό που κάνουμε”.
Εγώ, ας πούμε, “κάνω κούνια”, “κάνω μπάνιο” ή “κάνω χάζι” ή “τα έκανα…” (που λένε τα μικρά παιδιά, όταν χρησιμοποιούν ακόμα το γκιογκιό) και πολλά άλλα πράγματα που ξέρω ότι τα κάνω, χωρίς να είμαι αυτό που κάνω.
Πώς όμως συμβαίνει και δεν ξέρω -κατά τα άλλα- ποιος ακριβώς είμαι;
Αναφέρομαι στο “από πού ήρθα και πού πάω”.
Είναι ένα μέγα μυστήριο αυτή η ζωή…
Μάλλον πηγαίνω πέρα δώθε και τα έχω κάνει θάλασσα ή χαζεύω και τα έχω κάνει σκατά.
Οπότε, ίσως και να ισχύει η αρχική γενίκευση…
