.jpg)
Πριν τρείς μέρες ένας Έλληνας, ο Γιάννης Αντετοκούμπο, κατάφερε να φτάσει εκεί που φτάνουν μόνο οι καλύτεροι στον κόσμο: νούμερο 15 στην επιλογή παικτών του ΝΒΑ, για να γίνει μέλος τώρα ενός κόσμου μυθικού, το όνειρο χιλιάδων νέων στον κόσμο, του Αμερικάνικου επαγγελματικού μπάσκετμπολ.
Γελάσαμε από χαρά, ζητωκραυγάσαμε, κορδωθήκαμε όλοι από περηφάνια καθώς ο Γιάννης ανέμιζε την Ελληνική σημαία στην καρδιά του Αμερικάνικου κάστρου που μόλις το’χε κατακτήσει.
Χαρήκαμε άραγε όλοι; Όχι βέβαια. Έχει κάποιους που την Ελληνική σημαία την έχουν μόνο για να καμουφλάρουν τα ρόπαλα, ανάξιοι και ανίκανοι να την τιμήσουν όπως έκανε ο Γιάννης Αντετοκούμπο. Και βγήκε ο αρχηγός τους, ο Νικόλαος Μιχαλιολάκος της Χρυσής Αυγής, για να γαυγίσει κάτι για χιμπατζήδες και μαϊμούδες που, ε, μπάλα είναι κι άμα τους την πετάξεις, θα την πιάσουν, λέει. Άναρθρες κραυγές, λόγια όλο μίσος.
Σε κάτι όμως θα συμφωνήσω μαζί του. Αν και βέβαια δεν θα παίξει στο ΝΒΑ, ναί, είναι πολύ πιθανό ο χιμπατζής να την πιάσει τη μπάλα. Μπορεί ακόμα να κάνει κωλοτούμπες και τσαλιμάκια και διάφορα καραγκιοζιλίκια. Γιατί λοιπόν δεν φτιάχνουν ομάδα οι Ναζί; Τα προσόντα τα έχουν.
