Η οστεοπόρωση εμφανίζεται συνήθως με την εμμηνόπαυση, καθώς τότε σταματά η παραγωγή οιστρογόνων, που έχουν οστεοπροστατευτικό ρόλο.
Τα οστά γίνονται πορώδη και εύθραυστα, αλλά η νόσος δεν έχει συμπτώματα οπότε εντοπίζεται με το πρώτο κάταγμα που προκαλείται ακόμη και με απλή απότομη κίνηση. Έχει αποδειχθεί ότι μία στις τρεις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες θα υποστεί κάποιο οστεοπορωτικό κάταγμα.
Μία μορφή οστεοπόρωσης συναντάται μετά κάποια ηλικία και σε άνδρες. Σε προχωρημένα στάδια το σώμα αρχίζει να γέρνει (κύφωση), ελαττώνεται το ύψος και προκαλούνται αιφνίδιες κακώσεις και κατάγματα.
Για ν’ αποφύγουμε την οστεοπόρωση απαιτείται διατροφή πλούσια σε βιταμίνη D και ασβέστιο (γαλακτοκομικά προϊόντα, κίτρινα τυριά) αλλά και έκθεση στον ήλιο, τουλάχιστον, 10’ την ημέρα χωρίς αντηλιακό. Απαραίτητα κάνουμε μέτρηση της οστικής μάζας και βιοχημικές αναλύσεις που μετρούν τους δείκτες του ασβεστίου στο αίμα.
Η εξέταση πριν την εμμηνόπαυση περιορίζεται σε άτομα υψηλού κινδύνου που είτε εμφανίζουν αμηνόρροια είτε έχουν επιβαρυμένο κληρονομικό ιστορικό.
Οι προδιαθεσικοί παράγοντες της οστεοπόρωσης έχουν να κάνουν κυρίως με την κληρονομικότητα, την απουσία συστηματικής άσκησης, την έλλειψη ασβεστίου και βιταμίνης D, το κάπνισμα αλλά και διαταραχές του μεταβολισμού. Οι μικρόσωμοι σκελετοί είναι πιο ευπρόσβλητοι.
Η θεραπεία της οστεοπόρωσης αφορά στην πρόληψη καταγμάτων και στην αποφυγή της περαιτέρω απώλειας οστικής μάζας. Μία νέα θεραπεία με την ουσία ντενοσουμάμπη μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης νέου σπονδυλικού κατάγματος κατά 68% και κατάγματος ισχίου κατά 40%.