Η πραγματικότητα μας είναι ένα φτηνό ευτελές σκηνικό που καθημερινά μαυρώνει ψυχές και συνειδήσεις. Πίσω από αυτό το σκηνικό ζούμε όλοι. Μα γιατί να το επιλέγουμε; Επειδή έρχεται κάποια στιγμή που με ύπουλες υποσχέσεις μας πείθει, μα κυριότερα μας απενεχοποιεί, και γινόμαστε ακόλουθοι μιας τάξης πραγμάτων με ξελογιάστρες ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Έτσι την αγκαλιάζουμε κρατώντας στα χείλη ένα πιο διαλλαχτικό χαμόγελο ενώ το βλέμμα μας πάντα ψάχνει την έξοδο από το αδιέξοδο. Προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας πως πασχίζουμε για καλύτερες μέρες, όπως αυτές ορίζονται, αλλά επί της ουσίας κρατάμε την παιδική μας αθωότητα με νύχια και δόντια όσο πιο μακρυά γίνεται από όλα αυτά!. Πρέπει να την κρατάμε…Κάτω από μια θυελλώδη βροχή που είναι ανώδυνη και ανίκανη να ξεπλύνει, να εξαγνίσει τις πληγές μας , την χαμένη αθωότητα του κόσμου, και τις παρακλήσεις μας για αυτοκάθαρση!
Καλή χρονιά.
Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr