2 Μαϊου – May 2nd, του Βαγγέλη Παυλίδη

 

 Βαγγέλης Παυλίδης

Για την υγεία σας, προτείνεται επίσκεψη στο blog του 

 

 

Ομολογώ πως χθες, Πρωτομαγιά, ένιωσα κάπως άβολα περιδιαβαίνοντας το διαδύκτιο -ιστοσελίδες, μπλογκ, ιστότοπους. Όλοι -σχεδόν όλοι- με άνθη και ία και στεφάνια και τις σχετικές αναφορές σ’ αυτά. Κι εγώ μ’ ένα καρβουνιασμένο δέντρο, με μιαν απαισιοδοξία για το μέλλον όλων αυτών των ανθέων και της πρασινάδας γενικά. Θα ήθελα να μην παρεξηγηθούν τα αισθήματα και οι προθέσεις μου. Η αγάπη μου για το φυσικό περιβάλλον είναι απεριόριστη και τρέμω στην σκέψη της καταστροφής που συντελείται.

Αναρτώ κάποιες φωτο , μια δοξολογία της φύσης, παρμένες μια δυο μέρες πριν την πρωτοχρονιά: μια ελαφίνα μέσα στα σιτάρια που με κοιτάει κατάματα, το ποτάμι πάνω απο τον Ασκληπιό και κάποια λουλούδια στον κήπο μου.
Η άνοιξη είν’ εδώ για τα καλά. Χαρείτε!

 

 

 

 

 

I must admit that yesterday, May 1st, I felt a bit awkward while surfing the internet. Everywhere, there were flowers and pots and wreaths with suitable text celebrating Spring. And I, my post, was with a charred tree and a pessimistic note with regards the future of all those flowers and greens, in general. Let me not be misunderstood. My love for nature has no boundaries and I despair with just the thought of what the future has in store for it.
I now post some photos -an exaltation of nature- taken one or two days before May 1st: a doe amid the fresh wheat staring at me, the river above the village of Asclepio, some flowers in our garden.
Spring is here for good. Rejoice!