Αν και οι γκρίνιες τέτοια μέρα δεν είναι ό,τι καλύτερο, πρωί – πρωί τα νεύρα μου γίνανε κρόσσια.
Κάποτε οι σφραγίδες των σφαγείων επάνω στο κρέας ήταν στην πέτσα ώστε να αφαιρούνται εύκολα και ήταν ευανάγνωστες.
Αν θυμάμαι σωστά, για τα εγχώρια κρέατα ήταν οβάλ και για τα εισαγόμενα εξάγωνες.
Τώρα είναι πολύ περισσότερες, επάνω στο ψαχνό που ποτίζει με μελάνη και μουτζούρες διάχυτες που δεν φαίνεται τι γράφουν.
Χρειάστηκα μια ώρα για να τις αφαιρέσω με ξυράφι και επί πλέον πετάχτηκε μια μερίδα κρέας.
Είναι εποχές για τέτοιες σπατάλες και τόσα νεύρα;
Αλέξανδρος Μπέμπης
ΗΠΑ; Η Αμερική χτυπάει το τέρας που η ίδια εξέθρεψε. Άφρονες ηγεσίες έσπειραν ανέμους σήμερα θερίζουμε τις θύελλες. Ο δρόμος θάναι μακρύς
***
Σύνθημα σε τοίχο “ολική άρνηση του πολιτισμού”. Εμπρος γενναίοι. Διάλογο με τους νέους του θυμού μου λένε. Πώς; Όποιος το βρει είναι για Nobel.
Πάνος Μπιτσαξής
Χριστός Αληθώς Ανέστη. Κι αν δεν σου βγαίνει να το πεις, τότε να μην αποδέχεσαι και τις θρησκευτικές αργίες και ημι-αργίες. Να εργάζεσαι και Χριστούγεννα και Θεοφανίων και Πάσχα και Δεκαπενταύγουστο.
Χρόνια ευλογημένα σε άθεους, άθρησκους, αγνωστικιστές, ένθεους και θρησκόληπτους.
Τζίνα Δαβιλά