Ξεφεύγω πέρα από τα όρια με τις σημαδούρες που έχουν θέσει ως το μέγιστο σημείο που μπορεί κάποιος να φθάσει κολυμπώντας γιατί από εκεί και μετά είναι κρυμμένες σπηλιές και ρουφήχτρες στο βυθό. Κολυμπώ προσπαθώντας να κρατώ σταθερό το ρυθμό με το άνοιγμα των χεριών σε συγχρονισμό με τα πόδια στα οποία πεισματικά αρνούμαι να φορέσω πέδιλα για το καλύτερο σχίσιμο του νερού που μου προτείνεις. Σου πετώ νερό στο πρόσωπο κι ανοίγεις τα χέρια σου να το καρτερέσεις. Κολυμπώ νωχελικά απλώνοντας το σώμα μου στην επιφάνεια του νερού και αποφεύγω να κοιτάξω το βυθό αν και γνωρίζω ότι καθάρια μπορώ να αντικρίσω σπηλιές, ρουφήχτρες και ναυάγια όπου αντί αυτών προτιμώ να κοιτάζω εσένα που δίπλα μου χαρίζεις το κορμί σου στα ωκεάνια βαθυγάλαζα νερά κοιτάζοντάς με κατάματα και λάγνα.
Κρύβομαι στα σοκάκια του νησιού, ανηφορίζω στα σκαλοπάτια του κάστρου ασθμαίνοντας, κρατιέμαι από ετοιμόρροπους και ξεφτισμένους τοίχους που δεν πρόλαβαν ακόμα να ανακαινισθούν για να γίνουν βορά του τουριστικού προϊόντος αν και κατέχουν περίοπτο θέση κρεμάμενα στο χείλος του γκρεμού σαν ένα Παλαμήδι – ας πούμε – ή σαν το κάστρο της Πύλου ή ακόμα σαν τα καλντερίμια της Μονεμβασιάς επιμένοντας να ανεβαίνω μέχρι την κορυφή τους ιδρωμένος. Δίπλα μου εσύ, το μοναδικό μου στήριγμα όπου ακουμπώ τα χέρια μου στους ώμους σου όταν λαχανιάζω κι αυτό σου το φουλάρι στη μέση σου τυλιγμένο να ξέρεις ότι είναι για τέτοιες στιγμές ο κρίκος που με συγκρατεί από βέβαιη πτώση.
Προς το απόγευμα κι όταν ο ήλιος έχει κρυφτεί πίσω από το βουνό αποχαιρετώντας με βάζω προορισμό την ανηφόρα με τις αγγελικές, τα λιγούστρα και τις δάφνες για να φθάσω στο σπίτι και να την αράξω στο μπαλκόνι που κοιτάζει προς την θάλασσα την οποία εσύ τόσο πολύ αγαπάς. Να ξέρεις όμως ότι πάντα θα μπαίνει μια σύγκριση μεταξύ αυτών που έρχονται αντιμέτωπα, μεταξύ δηλαδή μιας απέραντης θάλασσας κι ενός μικρού μπαλκονιού που μας περιορίζει στενά. Έτσι θα συμβαίνει, έτσι θα είναι πάντα. Από τη θέση αυτή αραγμένος έχω πλέον να αντιμετωπίσω εμένα.
Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr