Δεν έχω χώρο για άχρηστα.
Δεν έχω χώρα για άχρηστα.
Μία ώρα και βάλε, δημιουργική απασχόληση.
Τακτοποίηση ενός (1) μόνο συρταριού στην κουζίνα.
Με ψιλολόγια, ροδέλλες βρύσης, κόλλες, μπαταρίες, κορδόνια, γυαλόχαρτα, σπατουλίτσες, καλαμάκια σουβλακιών και ένα κάρο άλλα ποικίλα και ετερόκλητα αντικείμενα. Με λίγα λόγια, την Άρτα, τα Γιάννινα, την Στεμνίτσα και καμιά 20αριά άλλες πόλεις και κωμοπόλεις μέσα.
Αυτά που οι Αγγλοσαξωνοαμερικανοαυστραλολοιποί ονομάζουν “odds and ends”.
Έμειναν τα μισά.
Τα άλλα μισά δεν τα έστειλα στην Κίνα αλλά στα σκουπίδια και στην ανακύκλωση.
Γιατί το έγραψα αυτό το κείμενο;
Πέρα από το ότι είμαι γραφομανής, διέκρινα κι ένα έμμεσο πρακτικό πολιτικό συμπέρασμα να ενυπάρχει μέσα σ’ αυτή την τακτοποίηση που όπως κάθε τακτοποίηση θέλει σκέψη, αποφάσεις και αδίστακτο αποχωρισμό από πράγματα που σε δελεάζουν να τα κρατήσεις με την ελπίδα (ή τον φόβο) ότι θα τα χρειαστείς.
Θέλησα να διατυπώσω κάπως κομψά και επιγραμματικά το συμπέρασμά μου και κατέληξα στο:
Δεν έχω χώρο για άχρηστα.
Κάνω και μια αλλαγή σε ένα (1) μόνο φωνήεν θέλοντας να δώσω ένα πιο σαφές πολιτικό περιεχόμενο:
Δεν έχω χώρα για άχρηστα.
Καλόν Απρίλιο και Μάιο να έχουμε και καλές εκλογές.
30 Μαρτίου 2019
*Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr