Μόνο στη Ρόδο
Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων,
Pane di capo: Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ), Λεωφόρος Κρεμαστής & «Πηγές Καλλιθέας»
Υπομονή, μια χρονιά είναι…θα περάσει…. Στραβομουτσούνιαζα, με χάλαγε απίστευτα κάθε φορά που οι μεγάλοι μου χαμογελούσαν την πρώτη μέρα που άνοιγαν τα σχολεία και μου ευχόντουσαν “καλή σχολική χρονιά”.
Σκεφτόμουν το καλοκαίρι που είχε περάσει (τόσο, μα τόσο γρήγορα), όταν ελεύθερος αλώνιζα τα σοκάκια και τις αλάνες που υπήρχαν, παίζοντας με τα δικά μου παιχνίδια. Την θάλασσα που δεν έλεγα να βγω από την αγκαλιά της, τον ήλιο που έκαιγε στο δέρμα μου, έκανα όλα αυτά που συναρπάζουν ένα παιδί και που εύκολα ξεχνά ένας μεγάλος.
Στραβομουτσούνιαζα γιατί δεν άντεχα εκείνο το παράξενο σφίξιμο στο στομάχι με την φωνή της Δ/ντριας στο κακοχυμένο μικρόφωνο, σε μια τσιμεντένια αυλή, με τους παπάδες να ψάλλουν και να μας ραντίζουν λες και είμαστε φυτά και τους δημοτικούς συμβούλους να έχουν σταυρωμένα τα χέρια και ένα σαρδόνιο χαμόγελο στα χείλη… Αυτοί δεν θα περνούσαν (πίστευα…) ό,τι θα πέρναγα εγώ…ένα μακρύ μεγάλο χειμώνα γεμάτο υποχρεώσεις…
Δεν λέω τώρα που μεγάλωσα στα παιδιά “καλή σχολική χρονιά”, γιατί θυμάμαι πως δεν ήθελα και δεν είχε αξία να μου το λένε. Τους λέω να κάνουν υπομονή, να κοπιάσουν όσο μπορούν να καλυτερεύσουν τον εαυτό τους, (και όχι απαραίτητα μέσα από την διδασκαλία ενός κακοπληρωμένου δυσαρεστημένου “ζαμαν φου” δασκάλου), να κάνουν υπομονή γιατί τα “όνειρά” τους πρέπει να δοκιμάζονται πριν να γίνουν πράξη.. Να δοκιμάζονται στις κρύες αίθουσες ενός σχολείου που πρώτο αυτό δεν θέλει να τα αγκαλιάσει…
Υπομονή, μια χρονιά είναι…θα περάσει….Να ακόμη δεν πατήσατε το πόδι σας και ήρθε το πρώτο Σαββατοκύριακο!!!
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr