Ο κύριος Θάνατος γνέφει από ψηλά
και μας κοιτάει χαμογελώντας.
Εμείς πάλι χάνουμε τα χρόνια
χάνουμε τα λεπτά, τα όποια κερδισμένα δέκατα ευτυχίας εύκολα χάνουμε.
Ο θάνατος βλέπει από πάνω τα λάθη
των ανθρώπων και, μισοκλείνοντας
τα μάτια, χαμογελάει. Επειδή ξέρει…
Ο χωρισμός δοκιμάζει την αλήθεια
των σχέσεων κι εκείνος την επικυρώνει.
Χωρίζουμε μόνο από τον εαυτό μας.
Μας ψιθυρίζει.. Ποτέ από τους άλλους. Μπορούμε να αφήσουμε μόνο τα κομμάτια μας κάπου. Όχι τις σχέσεις. Άχρηστη σάρκα, αδύναμη, άχρηστο κορμί κι όμως.
Ακούστε τι λέει ο κύριος Θάνατος:
Είναι τα σώματα που σώζουν τις ψυχές.
ΥΓ. Νεανικό έργο του Γεράσιμου Σκλάβου. Δείτε πως η αρχαϊκή του φόρμα παραπέμπει στον μεταλογικό Χαλεπά. Μια Νιοβίς χαιρετάει τις κοιμώμενες και τους Σατύρους που παλεύουν με τον Έρωτα… Εδώ ο πριμιτιβισμός αποδεικνύεται βασικό γνώρισμα του μοντερνισμού.
Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr