Το κρίμα στο λαιμό σου, Κλινικάρχα, του Δημήτρη Κατσούλα

 

Δημήτρης Κατσούλας

Οσάκις ο χρόνος μου το επιτρέπει – συνήθως προς το απόγευμα Τρίτης ή πρωί Σαββάτου – πετάγομαι στην κλινική στην οποία είναι τρόφιμος η μητέρα μου. Στους αχανείς της διαδρόμους ή και εντός των δωματίων αυτών οι τηλεοράσεις σβήνουν μόνο όταν οι φιλοξενούμενοι αποσύρονται στα κρεβάτια τους κι αυτό συμβαίνει μόνο κατά την 9^η βραδινή. Θέλοντας και μη λοιπόν παρακολουθώ κι εγώ την ενημέρωση δίδοντάς μου τα κανάλια την εντύπωση ότι ζω σε μια χώρα όπου οι άριστοι κυβερνούν εντασσόμενοι στην αφρόκρεμα της κοινωνίας η δε αντιπολίτευση σύσσωμη έχει υπαχθεί στους κακούς, στους άγριους, στους μηδενιστές και σε αυτούς που αποβλέπουν στο κακό της χώρας και μόνο. Πέραν αυτών πληροφορούμαι ότι υπάρχουν και οι πιο κακοί, εκείνοι δηλαδή που καταλαμβάνουν κτήρια, που δέρνουν την αστυνομία μας, οι άλλοι που έχουν περιθωριοποιηθεί διότι κατά τους κυβερνώντες είναι οι τεμπέληδες και τζαμπατζήδες, ακόμη μου δίδεται η εντύπωση βάσει αυτών που βλέπω και ακούω ότι η εξωτερική πολιτική της χώρας είναι σθεναρά έναντι της Τουρκίας, το ωκεανογραφικό της γείτονος μετατοπίστηκε λόγω αέρος προς τα Τουρκικά ύδατα (άρα καμία παραβίαση των δικών μας  δεν έγινε), ολόκληρη η οικουμένη έκθαμβη στέκεται εμπρός στις αριστείες και τα επιτεύγματα του Έλληνος Πρωθυπουργού, και να μη είμαστε κακεντρεχείς και αμφισβητίες στα νέα νομοσχέδια του υπουργού Εργασίας και Οικονομικών όσον αφορά ασφαλιστικό σύστημα και προσέγγιση μισθών και συντάξεων στα επίπεδα του 2010, την ίδια στιγμή όπου υψηλόβαθμα στελέχη της ίδιας κυβέρνησης από όλους τους άμβωνες τονίζουν ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ.

Να ληφθεί υπόψη ότι πέραν των υπερηλίκων που φιλοξενούνται στην κλινική υπάρχουν και νέοι άνθρωποι οι οποίοι ίσως από μια κακοτοπιά που τους έτυχε στη ζωή εναποτέθηκαν εκεί προφανώς διότι ήσαν βάρος στους οικείους τους, και οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να παρακολουθούν τα κανάλια τα οποία ο κλινικάρχης επιλέγει προς θέαση και είναι ο μόνος ο οποίος είναι κύριος και κάτοχος του τηλεκοντρόλ. Αναρωτιέμαι: χάθηκαν οι ταινίες, εξαφανίστηκαν τα ντοκιμαντέρ, δεν υπάρχει χώρος για εκπολιτιστικά θέματα και λοιπές δράσεις; Το γνωρίζω κάλλιστα ότι δεν θα πάρω απάντηση ποτέ.

Μη μου αρχίσετε τώρα τις υπεκφυγές κι αρχίσετε να μου λέτε ότι δεν βλέπετε τηλεόραση – ούτε κι εγώ ο ίδιος το κάνω εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία και ούτε αξίζει συζήτησης. Εγώ, στην προκείμενη περίπτωση, για τους υπερήλικες θέλω να μιλήσω και να πω ότι είναι κρίμα, βαρύ το κρίμα και το άδικο να βλέπεις ανθρώπους οι οποίοι είναι έτοιμοι να παραδώσουν το πνεύμα τους και να τελευτούν τον βίο τους μέσα σε ένα βούρκο χονδροειδών ψεμάτων.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

  The article expresses the views of the author  

 iPorta.gr

Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις