Είναι μία συνήθεια, που εύκολα μπορεί να μας κάνει χαρούμενους. Κάθε βράδυ, πριν κοιμηθούμε, να γράφουμε σε ένα χαρτάκι για ποιον ή ποιους λόγους λόγους είμαστε ευγνώμονες. Από το φαγητό που υπάρχει στο τραπέζι μας μέχρι την ταινία που είδαμε στο σινεμά ή στην πλατφόρμα που διαθέτει το οικοσύστημά του σπιτιού μας. Από την υγεία που έχουμε ή την υγεία που μπορούμε να διασφαλίσουμε. Από τους ανθρώπους που έχουμε στην ζωή μας ή τους ανθρώπους που έφυγαν από την ζωή μας χωρίς αρνητικές συνέπειες.
Η δύναμη της ευγνωμοσύνης είναι ό,τι πιο ασφαλές, νομίζω, για χαρούμενη ζωή. Τα άσχημα δεν ρωτούν έρχονται απρόσκλητα, αυθαίρετα. Μα τα καλά μπορούμε να τα προκαλέσουμε, αλλιώς δεν βγαίνει εύκολα η ζωή. Σαν τον κουμπαρά που μαθαίνουμε από μικρά να γεμίζουμε με κέρματα και στόχο να αγοράσουμε από την αποταμίευση και την υπομονή μας κάτι που θα επιθυμούσαμε πολύ. Αν αυτό γίνει καθημερινή συνήθεια παιδιόθεν, αν εκπαιδευτούμε να αναγνωρίζουμε το καλό που μας συμβαίνει χωρίς να το θεωρούμε δεδομένο, αν ευχαριστούμε τον Θεό ή ό,τι άλλο πιστεύουμε για ό,τι έχουμε, τότε, ισχυρίζομαι μετά βεβαιότητας, ότι θα γίνουμε και περισσότερο χαρούμενοι και γελαστοί. Συνηθίσαμε την εικόνα της ασχήμιας και μάθαμε να την θεωρούμε κομμάτι της ζωής μας. Σαν το τέρας που όταν το κοιτάς στα μάτια του μοιάζεις, όπως λέγε ο Χατζιδάκις, σαν την άβυσσο που όσο την κοιτάς σε καταπίνει. Ενώ, ο υπέροχος Ντοστογιέφσκι, ο Ρώσος Παπαδιαμάντης ίσως, έλεγε ότι η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο. Αν η ευγνωμοσύνη δεν είναι ομορφιά, τότε τι;
Ευγνώμων, επομένως, για όλες και όλους εσάς αγκαλιαζόμαστε κυριολεκτικά και μεταφορικά, για ό,τι έχουμε και ό,τι μικρό ή ασήμαντο μας διευκολύνει την καθημερινότητα, χωρίς να κάνει θόρυβο για να το ακούσουμε.
Δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, το βαζάκι με τα χαρτάκια της ευγνωμοσύνης, ίσως και να μας δείξει ότι τελικά είμαστε πολύ πιο ευτυχισμένοι απ’όσο πιστεύουμε.
Καλό Δεκέμβριο γιορτινό, γλυκό, χαρούμενο, κατανυκτικό, ολάνθιστο, ολοφώτεινο!
Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά,
1η Δεκεμβρίου 2023