Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ
(Εγώ μια πλάκα ήθελα να κάνω αλλά … προκλήθηκα. Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί)
Έγραψα:”Η Εθνική Πινακοθήκη ετοιμάζεται στο φουλ για τους εορτασμούς του 2021. Ως γνωστόν θα τιμήσει το έθνος τα 200 χρόνια της Μαρίνας Λαμπράκη Πλάκα. Χιλιόχρονη!”
Και με κατηγόρησαν για χολή και όξος.
ΥΓ. Αν σας ενοχλεί το αντιαισθητικό, ή όπως μού γράφετε το κακό χιούμορ μου, ας το σοβαρέψω. Προσωπικά έχω μάθει και να εκτίθεμαι και να αναλαμβάνω το κόστος των καταγγελιών μου. Η κ. Λαμπράκη παραμένει τριάντα χρόνια και βάλε διευθύντρια της ΕΠΜΑΣ και παρότι είναι περασμένα ογδόντα, κατέχει δημόσια θέση. Αν δεν είναι παράνομο, είναι άκρως προκλητικό. Και παρότι δεν εκλέχθηκε ποτέ μέσα από ανοιχτή διαδικασία, προκήρυξη θέσης κλπ αλλά διορίστηκε απευθείας από την τότε υπουργό πολιτισμού Άννα Ψαρούδα Μπενάκη. Έκτοτε την στήριξε ο Βενιζέλος, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ. Δημόσιες σχέσεις και μικροπολιτική κατά το ειωθός. Με τεράστια, προσωπική ευθύνη για την κλοπή των Picasso, Mondrian.
Εδώ και μια δεκαετία λοιπόν έβαλε την Πινακοθήκη στη φοβερή και πανάκριβη περιπέτεια της ανακαίνισης με αμφίβολα αποτελέσματα. Χωρίς να μιλάει ή να ενοχλείται κανείς. Το έργο της στο ίδρυμα συνοψίζεται στην προσωπική της προβολή και μόνο. Σπατάλες, βιτρίνα και ελάχιστη ουσία. Είναι ενδεικτικό ότι ο Παπαστάμος στην δεκαπενταετή θητεία του προώθησε πάνω από δέκα επιμελητές που μετά έκαναν εξαιρετική καριέρα σε άλλους οργανισμούς, πανεπιστήμια κτλ.
Η κ. Λαμπράκη ούτε έναν! Είναι ενδεικτικό και νοοτροπίας αλλά και στρατηγικής. Περιμένουμε, κατά τ’ άλλα, ακόμα μια μεγάλη αναδρομική του Παρθένη, του Τόμπρου, του Μπουζιάνη, του Διαμαντόπουλου, του Νικηφόρου Λύτρα, του Σκλάβου, του Τάκι, του Κουνέλλη, του Κεσσανλή, του Παπαλουκά, του Ζογγολόπουλου, του Καπράλου, Γκίκα, του Βασιλείου (θέατρο, σινεμά και ζωγραφική), του Πάνου Αραβαντινού κλπ. Και βέβαια του Χαλεπά! Όσο για ομαδικές, δηλαδή συνθετικές προσεγγίσεις για τη σχέση δημιουργίας και κοινωνίας … Άστο καλύτερα.
Αν διαθέταμε μια κοινωνία στοιχειωδώς συγκροτημένη και αξιοκρατική κι όχι έναν εσμό γλειφτών και σκωλήκων, θα είχαμε και μουσεία που να μην είναι show rooms αλλά αληθινοί φάροι παιδείας. Κυρίως για τη νέα γενιά.
Όταν κι όποτε ανοίξει η Πινακοθήκη, θα δείξει πάλι την ίδια, ξεπερασμένη συλλογή που ουδείς φρόντισε να ανανεώσει. Ούτε καν να προσελκύσει αξιόλογες δωρεές όπως έκανε ο αείμνηστος Δεληβορριάς στο Μουσείο Μπενάκη. Αλλά και οι μαθητές της κ. Λαμπράκη στην ΑΣΚΤ, ας μιλήσουν κι αυτοί για το έργο της, τη διδασκαλία, για την αισθητική που υποστήριξε. Νομίζω ότι το χιούμορ εν προκειμένω είναι προτιμότερο επειδή η αλήθεια πονάει πολύ. Και την πληρώνουμε όλοι.
Κι όσοι με θεωρείτε εμπαθή ή … ζηλιάρη, μάθετε ότι η κυρία αυτή με κυνήγησε προσωπικά επί δέκα, ολόκληρα χρόνια, με είχε αποκλεισμένο από οποιαδήποτε δραστηριότητα και αργόμισθο (!) ενώ ακύρωσε το έργο μου στην Εθνική Πινακοθήκη Κέρκυρας με το παράρτημα έκτοτε να μαραζώνει. Βλέπετε δεν ήμουν αυλή τύπου Μετζικώφ.
Επίσης με έστειλε δις στο πειθαρχικό του ΥΠΠΟ αλλά και σε τακτική δίκη με την κατηγορία της εθνικής προδοσίας!!! ( Η γνωστή υπόθεση του ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ στα κατεχόμενα της Κύπρου με την Πλάκα βασική μάρτυρα κατηγορίας! Με γλύτωσαν τότε ο Νίκος Κωνσταντόπουλος και ο Γιώργος Δουατζής, ενώ με υπερασπίστηκε στη Βουλή των Ελλήνων εναντίον του Ευ. Βενιζέλου ο τότε βουλευτής του Συνασπισμού Πέτρος Κουναλάκης)!
Κι όταν παραιτήθηκα από την Πινακοθήκη, με κυνήγησε και στο Πανεπιστήμιο πιέζοντας τους εκλέκτορες να μη με ψηφίσουν ως λέκτορα κλπ. Ρωτήστε σχετικά π.χ τον Νάσο Βαγενά αφού δεν μπορεί να μιλήσει ο Άγγελος Δεληβορριάς ή ο Σπύρος Ευαγγελάτος. Αυτά, το Μαρινάκι!
Στη φωτογραφία από την Αρτ Αθήνα ο Μάκης Θεοφυλακτόπουλος. Ο μεγαλύτερος εν ζωή Έλληνας ζωγράφος… Η Πινακοθήκη ΔΕΝ εκθέτει έργο του. Όπως εξάλλου και του Σταύρου Ιωάννου, του Μάριου Πράσινου, του Τάκι ή του Κουνέλλη. Ή, του Βαλέριου Καλλούτση το έργο του οποίου αγνοούσαν και η Λαμπράκη και η Καφέτση. Επειδή δεν έχουμε ούτε Πινακοθήκη αλλά ούτε και μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Για τους ευαίσθητους που θίγονται από τις … κακίες μου
Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr