Την ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς και μάλιστα από το βήμα του Εργατικού Κέντρου Ρόδου, επέλεξε ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γ. Χατζημάρκος, για να παρουσιάσει εν είδη προεκλογικής ομιλίας ,τα “επιτεύγματα” της θητείας του ως αιρετός της δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης.
Σε μια εξόχως αυτοαναφορική παρέμβασή του, κατά την οποία λησμόνησε ότι την ημέρα της Πρωτομαγιάς τιμάται ο κόσμος της εργασίας και το επίκαιρο των αιτημάτων του, ο κ Χατζημάρκος αποφάσισε να μιλήσει για τον εαυτό του και την εικονική πραγματικότητα μιας ευημερίας που αναζητείται, προκαλώντας την οργή των παρισταμένων.
Πολλώ δε μάλλον που ο περιφερειάρχης Ν. Αιγαίου, καταγράφεται ως ένας από τους πλέον φανατικούς υποστηρικτές της διακυβέρνησης της Μητσοτάκης Α.Ε .
Στα γυάλινα τείχη που έχει υψώσει ο κ Χατζημάρκος, θεωρώντας τον εαυτό του απόλυτα προστατευμένο -μέσω ενός πυκνού και καλοπληρωμένου πλέγματος δημοσίων σχέσεων- οι αγωνίες του περιορίζονται στην σύμπραξη με το δίκαιο των ισχυρών.
Είναι ο περιφερειάρχης Ν. Αιγαίου που επαίρεται για το ρεκόρ τουριστικής προσέλευσης στα νησιά του Ν. Αιγαίου, με μοναδική του μέριμνα “να μη λερωθεί η εικόνα της τουριστικής βιομηχανίας και θιγούν τα κέρδη των μεγαλοξενοδόχων και των μεγαλοεπιχειρηματιών του νησιού” όπως υπογράμμιζαν χαρακτηριστικά σε ανακοίνωσή τους το περασμένο καλοκαίρι οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο Ρόδου.
Είναι αυτός ο περιφερειάρχης που κανένα ενδιαφέρον δεν έχει επιδείξει για τους εργαζόμενους της τουριστικής βιομηχανίας με τα μεροκάματα του τρόμου και το επίδομα ανεργίας των τριών μόλις μηνών που δικαιούνται με το τέλος της σεζόν.
Είναι αυτός που παρίσταται μετά χαράς στα εγκαίνια φαραωνικών τουριστικών επενδύσεων, κλείνοντας το μάτι στο όργιο αυθαιρεσίας που συντελείται στον αιγιαλό της Ρόδου.
Είναι αυτός που μετά χαράς υπογράφει μνημόνια συνεργασίας με την πολυεθνική Cisco και την ONEX πλέκοντας το εγκώμιο των ψηφιακών νομάδων , το νέο φρούτο της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, που δημιουργεί οικονομικά ανασφαλείς εργαζόμενους απογυμνώνοντας τους από παροχές όπως ασφάλιση για υγεία, συνταξιοδότηση, οικογενειακή άδεια και ανεργία.
Είναι αυτός που αγνοεί ότι η έρευνα του ΕΛΚΕΘΕ κατέδειξε βαρύτατη ρύπανση των ιζημάτων του κόλπου της Ερμούπολης, κατατάσσοντας την στις πρώτες θέσεις της λίστας με τις πλέον ρυπασμένες περιοχές της Ελλάδας, η ΟΝΕΧ να είναι καλά.
Είναι αυτός που τόλμησε να επιτεθεί στους εργαζόμενους του νοσοκομείου της Ρόδου κατηγορώντας τους για “ακατάσχετη κινδυνολογία” για να λάβει από τους ίδιους την απάντησή του: «σε μια στιγμή που οι εργαζόμενοι στενάζουμε στην κυριολεξία να βγάλουμε τη βάρδια με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό μέσα στην πανδημία, με τα χιλιάδες ωφελούμενα ρεπό και άδειες στην πλάτη μας, με τους συναδέλφους μας σε αναστολή, να μην μπορούν να βιοποριστούν, ο περιφερειάρχης μας αντί να βγει απολογούμενος γιατί στη θητεία του δεν έβγαλε άχνα για την κατάντια στο δημόσιο σύστημα υγείας του νησιού μας, τολμά και επιτίθεται με αγένεια σε εργαζόμενους που με την αυτοθυσία μας κρατάμε όρθιο το σύστημα υγείας στο νησί» όπως υπογράμμισαν χαρακτηριστικά.
Είναι στη δική του περιφέρεια που τη λύση δίνει το ΕΚΑΒ Τουρκίας, όπως συνέβη πρόσφατα, με τον ελαφρύ- ευτυχώς -τραυματισμό ενός μικρού παιδιού.
Είναι αυτός που με την δουλική του συμπεριφορά προς τον Αμερικανό πρέσβη το G.Pyatt το 2017 δείχνοντας το αγκυροβολημένο στο λιμάνι του νησιού αμερικανικό πλοίο είπε το αμίμητο : “πρέσβη, ο καλύτερος τρόπος για να εξασφαλιστεί η στρατηγική κατεύθυνση της Ελλάδας, βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας, στο λιμάνι”, παραπέμποντας στην φράση του Π. Κανελλόπουλου προς τον Βαν Φλίτ “στρατηγέ ιδού ο στρατός σας”
Το ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη δηλώνει πώς από τον Μάη του 1886 έως σήμερα η Εργατική Πρωτομαγιά και τα αιτήματα της παραμένουν επίκαιρα, αναγκαία και ουσιαστικά. Απαιτείται για πρώτη φορά Ρήξη έναντι ενός πολιτικού συστήματος που έχει αποφασίσει κάθε κρίση να την καθιστά “ευκαιρία” προς όφελος μιας χούφτας ολιγαρχών.
Είμαστε απέναντι με όλες μας τις δυνάμεις από ένα σύστημα που στηρίζεται μόνο στον αυταρχισμό και το ψευδές αφήγημα που διαχέουν όλες οι μνημονιακές δυνάμεις για να κάμψουν τις διεκδικήσεις της κοινωνίας, ότι δεν υπάρχει δήθεν άλλη εναλλακτική από την ερημοποίηση, τη φτώχεια και τη στέρηση δικαιωμάτων.
Τίποτε δεν χαρίστηκε. Όλα κατακτήθηκαν με αγώνες.
ΜέΡΑ 25-Συμμαχία για τη Ρήξη Δωδεκανήσου