Σ’ένα αστικό διαμέρισμα στην Πατριάρχου Ιωακείμ 19 κι έναν καλαίσθητο χώρο, τη νέα γκαλερί Citrone, φιλοξενείται αυτό τον καιρό το Mappemonde, το παιχνίδι και ο χάρτης του κόσμου, ένα συμπαντικό έργο, ένα περιβάλλον που φιλοτέχνησε ο νεότατος, τότε, Γιώργος Λάππας και έδειξε το 1988 στο Apperto της Βενετίας αποσπώντας εγκωμιαστικές κριτικές και βάζοντας πάλι την ελληνική γλυπτική στο κέντρο της σύγχρονης τέχνης.
Η κεντρική ιδέα είναι πάντα στη δημιουργία του Λάππα ένα ποιητικό εύρημα. Ένας μυθικός συμβολισμός, ένα αρχέγονο όσο και αρχετυπικό παραμύθι. Ένα ταξίδι όχι στον προνεωτερικό κόσμο αλλά στον κόσμο των απαρχών του κόσμου. Στην Κιβωτό του.
Εν προκειμένω είναι ο οίκος ως σύμβολο του σύμπαντος κόσμου από τον οποίο οίκο εκπορεύονται όλα τα άλλα στοιχεία: τα πράγματα, τα παιχνίδια, τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι, οι έννοιες, οι αριθμοί κλπ. Το καθένα απ’αυτά έχει το θετικό και το αρνητικό του, το ενσώματο και το άυλο του στοιχείο, την ύλη και τη σκιά του.
Τον κόσμο τον φιάχνουν οι ευθείες και τον διακοσμούν οι καμπύλες. Είναι επίπεδος, σταθερός και άπειρος γι’αυτό και χωράει παντού. Γι’αυτό και κινείται! Κατασκευάστηκε από σίδερο για να αντέχει και η ουσία του βρίσκεται στις σκιές που δημιουργεί καθώς παίζει με το φως. Ο κόσμος μάς περιέχει την στιγμή ακριβώς που τον περιέχουμε. Αυτό είναι το μυστικό. Αυτή είναι η ποιητική αιτία που δημιουργεί το καθετί. Και τους ανθρώπους και την τέχνη τους … Αυτό είναι το παιχνίδι!
ΥΓ.: Το έχουμε πει κι άλλες φορές:
Η ευτυχία σχετίζεται με την αφαίρεση, η δυστυχία με την πρόσθεση ενώ οι ευτυχισμένες στιγμές αυξάνονται με την διαίρεση κι όχι με τον πολλαπλασιασμό.
Το λίγο είναι πολύ, το πολύ, πάλι, είναι ύβρις, το λίγο συνιστά τα μόνα ψείγματα ευτυχίας που δικαιούμαστε. Το λίγο, το βαθύ, το πιο αληθινό. Το πιο ανθρώπινο. Και η ευτυχία κατασκευάζεται από μέταλλο όχι για να αντέχει αλλά για να σπάει.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr