Άναυδοι παρακολουθούμε όσα τραγικά διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες αλλά και τα τελευταία χρόνια στην περιοχή μας με την ανθρωπιστική κρίση που προκαλούν οι πόλεμοι.
Ένας επικίνδυνος μιθριδατισμός τείνει να καταστήσει περίπου φυσιολογική την εικόνα ανθρώπων που πνίγονται ή στην καλύτερη περίπτωση για αυτούς συνωστίζονται κάτω από ντροπιαστικές για τον πολιτισμό μας συνθήκες σε κλειστά κέντρα.
Δεν θα σχολιάσω τις βρόμικες και εγκληματικές κινήσεις ΗΠΑ και Ρωσίας στην παγκόσμια σκακιέρα.
Ειδικά στην περιοχή μας όμως, για αυτούς ο Ερντογάν είναι ο ”χρήσιμος ηλίθιος”.
Λασκάρουν ή τεντώνουν τα γκέμια του ανάλογα πώς τους συμφέρει.
Ο οποίος Ερντογάν βέβαια κάθε άλλο παρά ηλίθιος είναι. Ανέβηκε στο κύμα και όπου καλύτερα τον βγάλει.
Στόχος είναι να πληγεί η ΕΕ υπονομεύοντάς την στο μαλακό της υπογάστριο.
Ασκώντας μπούλινγκ σε Ελλάδα και Κύπρο και με όπλα το μεταναστευτικό και το ενεργειακό έχει επιδοθεί σε ένα σκληρό έως χυδαίο και αλήτικο ανατολίτικο παζάρι και χλευάζει τους Ευρωπαίους που παρακολουθούν τις εξελίξεις ανήμποροι ή απρόθυμοι να αντιδράσουν με εξαίρεση κάποιες σπασμωδικές επιδερμικές γαλλικές αντιδράσεις.
Όμως ούτε το ενεργειακό ούτε το μεταναστευτικό είναι ελληνικά προβλήματα.
Ως προς το ενεργειακό, ας το αφήσουμε στους ειδικούς.Το μεταναστευτικό όμως μας αφορά όλους.
Είναι αποκλειστικά και μόνο ευρωπαϊκό και οι ευρωπαίοι αποδεικνύονται αξιοθρήνητοι και κατώτεροι των περιστάσεων.
Οι μεν πολίτες σηκώνοντας αδιάφορα τους ώμους-μακριά από τον κ@λο μας κι’ ας είναι και στης αδελφής μας- ενώ κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν αυτά παραβιάζονται στο σπίτι τους. Μάταια περιμένουμε να ξεσηκωθούν για να πιέσουν τις κυβερνήσεις τους ώστε να κάνουν ό,τι προβλέπει το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Όχι μόνο το νομικό αλλά και το εθιμικό όταν αφορά σε ανθρώπινες ψυχές.
Οι δε κυβερνήσεις τους με αδιέξοδη και ατελέσφορη πολιτική κατευνασμού προς τον Ερντογάν το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μη θιγούν τα οικονομικά αλισβερίσια των επιχειρηματικών ομίλων τους με την Τουρκία.
Με αυτή την στρατηγική ο Ερντογάν προσπαθεί να κερδίσει τόσα όσα ξέρει πολύ καλά ότι δεν θα κερδίσει με πόλεμο.
Δεν είναι αφελής για να πιστεύει ότι θα κερδίσει έναν πόλεμο με την Ελλάδα.
[Αυτό ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους όσοι με ανευθυνότητα είτε εσκεμμένα καλλιεργούν κλίμα ηττοπάθειας στο εσωτερικό της χώρας μας.
Και δεν είναι λίγοι. Μια ”βόλτα” στις ειδήσεις κάποιων καναλιών και σε ιστοσελίδες στο διαδίκτυο αρκεί].
Μια χαρά παίζει όμως τον ρόλο του γνωρίζοντας ότι ΗΠΑ και Ρωσία στοχεύουν σε μια ΕΕ αποδυναμωμένη και χωρίς συνοχή.
Τι πρέπει να κάνουμε εμείς μπλεγμένοι από γεωγραφικούς λόγους μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα συμφερόντων;
Το ποτήρι ξεχείλισε. Εδώ και μερικά χρόνια η χώρα μας επωμίσθηκε ένα πρόβλημα δυσανάλογο των δυνατοτήτων της.
Ένα πρόβλημα για το οποίο μάλιστα δεν έχει την παραμικρή ευθύνη για τη δημιουργία του.
Είτε με λάθη είτε χωρίς λάθη το διαχειρίστηκε όσο και όπως μπορούσε.
Η πρόταση προς την ΕΕ είναι απλή και ξεκάθαρη.
Ή αναλαμβάνετε τις ευθύνες σας και επωμίζεστε το βάρος της λύσης ή ασκούμε βέτο σε όλες τις αποφάσεις της Ένωσης.
Μέχρι να γίνει αυτό και επειδή είναι υπαρκτός ο κίνδυνος μαζί με τους πρόσφυγες να περνούν και πράκτορες, όσοι μεμονωμένοι ή οικογένειες δεν μπορούν να αποδείξουν ότι είναι Σύροι και όσοι δεν έχουν ταξιδιωτικά έγγραφα να συλλαμβάνονται να δικάζονται να φυλακίζονται και μετά να απελαύνονται.
Τέλος θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο προς όλους τους εταίρους μας στην Ευρώπη ότι η στοιχειώδης ναυτοσύνη επιτάσσει να σώζεις και να υποθάλπεις ναυαγούς αδιακρίτως ποιοί είναι.
Ακόμη και έναν θανατοποινίτη πρώτα τον σώζεις και μετά τον εκτελείς.
Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται αυτό ας στείλουν τα δικά τους πολεμικά να βυθίζουν τις βάρκες πριν αυτές περάσουν στην ελληνική επικράτεια αφού αρνούνται να δεχθούν πρόσφυγες στη δική τους χώρα.
Δεν μπορούμε να απεμπολίσουμε ούτε την εθνική μας ασφάλεια ούτε την εθνική μας αξιοπρέπεια.
Δεν πρέπει να ξαναδούμε την εικόνα να ”σκοτώνονται” οι ηρωικοί κάτοικοι των ακριτικών νησιών μας με τους αστυνομικούς για ξένα συμφέροντα.
Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr