iporta.gr

Τα μέτρα και πώς δεν τα εφαρμόζουμε, του Μάνου Στεφανίδη

Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ.

Διαβάστε τα άρθρα του Μάνου Στεφανίδη ΕΔΩ

Φοβάμαι ότι η κυβέρνηση, μήνες τώρα, κάνει ότι παίρνει μέτρα κατά της πανδημίας στήνοντας καθημερινά ένα επικοινωνιακό τηλεσόου και η κοινωνία, με τη σειρά της, προσποιείται ότι τα εφαρμόζει. Κι ενώ το κάθε τι μάλλον είναι προσχηματικό, οι αντοχές του κόσμου που δεν υπήρξε ποτέ ούτε ιδιαίτερα πειθαρχημένος, ούτε ιδιαίτερα στωικός, έχει υπερβεί τα όρια… Από την άλλη, κάποιοι κάνουν προφανώς ακατανόητη επίδειξη ισχύος.

Θα ήθελα να ήξερα για παράδειγμα ποιος εγκέφαλος πρότεινε την απαγόρευση της κυκλοφορίας ως τις έξι τα Σ/Κ και γιατί μετά παρεχώρησε μεγαλοφρόνως άδεια εξόδου ως τις επτά (sic)! Ήταν λοιμωξιολόγος, ήταν παροδικός συνωμοσιολόγος ή ήταν απλώς επικοινωνιολόγος – πολιτικός; Ότι κι αν ήταν, πρόκειται ασφαλώς για ιδιοφυΐα. Έτσι λοιπόν ειδικοί – ανίδεοι εισηγούνται μέτρα στο πόδι και μια παραζαλισμένη κυβέρνηση τα υιοθετεί αβάσανιστα (και μετά φταίνε οι ανεκπαίδευτοι αστυφύλακες που αδυνατούν να αστυνομεύσουν). Χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι η αδρεναλίνη της πιτσιρικαρίας – αλλά και των γονέων τους που έχουν αλλοφρονήσει με τα σχολεία κλειστά και τα παιδιά σπίτι – έχει χτυπήσει κόκκινο. Προ καιρού. Με τέτοια μέτρα στο πόδι, είναι επόμενο να υπάρχει σύγχυση ελέγχου και εφαρμογής τους από πλευράς αστυνομικών αρχών. Είναι γνωστό πως ΚΑΘΕ μέρα σημειώνεται απίστευτος συνωστισμός στη πλατεία Ν. Σμύρνης. Και βέβαια πως αν τρεις – τέσσερις αστυνομικοί αποτολμήσουν να κόψουν πρόστιμα, θα γίνει της κακομοίρας. Όπερ και εγένετο.

Εν προκειμένω οι υπεύθυνοι που έστειλαν τα όργανα, έχουν τεράστια ευθύνη που, λίγο μετά, άρχισαν τα… όργανα. Όπως εξ άλλου και οι “εξεγερμένοι”, οι συλλογικότητες κλπ. που σαν έτοιμοι από καιρό, πήραν αμπάριζα και συνεργαζόμενοι με χουλιγκάνους, Πάνθηρες κ.α βγήκαν την επαύριο ζητώντας αίμα. Και τα κατάφεραν. Αφού οι πάντα έτοιμοι μπαχαλάκηδες καραδοκούν για συντονισμένα αυθόρμητη δράση, τρικάκια, μολότοφ και τα σχετικά. Έτσι ώστε η Ν. Σμύρνη να γίνει Εξάρχεια.

Αυτό που συνέβη πάντως χτες με χιλιάδες κόσμου να διαδηλώνουν, να συνωθούνται και να συγκρούονται με τους ταξικούς εχθρούς, την αστυνομία (!) είναι όντως αδιανόητο. Δυστυχώς, θα υπάρξει συνέχεια επειδή ο “επιτελικός” Χρυσοχοΐδης θέλει εκδίκηση και ο τακτικιστής Τσίπρας που οργάνωσε τη διαμαρτυρία, δεν ελέγχει, όσο νομίζουμε, την κατάσταση. Αφού στον ΣΥΡΙΖΑ οι ακραίοι δίνουν όλο και περισσότερο, τον τόνο και Κουφοντίνας με τη πλατεία Ν. Σμύρνης να συνδέονται με ομφάλιο λώρο.

Τί μέλλει γενέσθαι τώρα; Θα συνεχίσουμε έτσι καίγοντας, δέρνοντας και τρομοκρατώντας ένθεν κακείθεν; Κυβέρνηση και αντιπολίτευση οφείλουν τάχιστα να διαφοροποιηθούν από τα άκρα των κομμάτων τους και να επαναπροσεγγίσουν το κέντρο (που κατά κανόνα τους εκλεγεί και που αναμφίβολα αποτελεί την πλειοψηφία του τόπου). Έβλεπα χτες στις ειδήσεις δημοσιογράφους ( να βρίζουν και να επιτίθενται κατά αστυνομικών δημιουργώντας κατ’ ουσίαν “γεγονότα” προς αναμετάδοση!

Τέλος, κατά την άποψη μου, ο κ. Χρυσοχοΐδης πρέπει να αναθεωρήσει και να ελέγξει το επιχειρησιακό κομμάτι το οποίο υστερεί. Για το καλό της αστυνομίας της ίδιας. Γιατί η συγκρουσιακή πολιτική που επέλεξε, απέτυχε. Ο κ. Δένδιας στη θέση του, ήταν επαρκέστερος. Χωρίς μάλιστα τον ενοχλητικό, ρεβανσιστικό τσαμπουκά του νυν υπουργού. Ο οποίος, φευ, περνάει και στους υφιστάμενους του.

ΥΓ. Επαναλαμβάνω: Είναι τεράστιο πολιτικό σφάλμα να καλλιεργείται από την αριστερά η νοοτροπία ότι ο αστυνομικός της γωνίας, είναι ο ταξικός μας εχθρός. Τον οποίο a priori αμφισβητούμε και στον οποίο a priori απειθαρχούμε. Κάποιοι ζητάνε αίμα. Πάση θυσία.

(Υπενθυμίζω ότι τα επεισόδια στην υπερσυνωστισμένη Ν. Σμύρνη της περασμένης Κυριακής, σύμφωνα με την δήλωση της ίδιας της παθούσης, άρχισαν όταν αστυνομικοί ζήτησαν από τρία άτομα που κάθονταν σ’ ένα παγκάκι να απομακρυνθούν γιατί αλλιώς θα τους έκοβαν πρόστιμο κι εκείνα αρνήθηκαν).

Φωτογραφία: Πρόσφατοι πίνακες από το εργαστήριο του Χρήστου Αντωναρόπουλου.

Θέμα τους η παράνοια και η βία των ημερών.