Η Ιωσηφίνα Τσουμπή είναι απόφοιτος της Γαλλικής και Ελληνικής φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγήτρια Γαλλικών και την τελευταία εικοσαετία εκτελεί φιλανθρωπική εργασία συμβάλλοντας στην σίτιση άπορων οικογενειών. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το βιβλίο της “Η νύφη της απέναντι πολυκατοικίας” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΑΝΟΙΑ και το τελευταίο βιβλίο της “Ζωές” από τις εκδόσεις ΟΤΑΝ.
Χριστέ μου δεν αντέχω να βλέπω αυτά τα μάτια!
Τα μάτια του Πάνου Ρούτσι!
Είναι μάτια απελπισίας!
Είναι μάτια που σου φέρνουν στο νου την απορία ενός πληγωμένου ζώου που χωρίς λόγο του αφαιρούν τη ζωή.
Είναι μάτια ανθρώπου που ζητά βοήθεια για να αντέξει!
Να αντέξει τι;
Μα, το θάνατο του παιδιού του, το τέλος του γιού που πάνω του έχτισε όλη του τη ζωή!
Είναι μάτια ακίνητα πολλές φορές που δείχνουν να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει γύρω του , μάτια που αδιαφορούν για τα τεκταινόμενα , μάτια που ο στόχος τους είναι ένας: να μάθουν την αιτία που οδήγησε στο τραγικό αποτέλεσμα, την αλήθεια τελικά που τους την αρνούνται με νύχια και με δόντια!
Αυτά τα μάτια που μαρτυρούν την απύθμενη οδύνη του γονιού που χάνει το παιδί του, φωνάζουν! Κραυγάζουν το μη φυσιολογικό επειδή μη φυσιολογικό είναι να θάβει γονιός το παιδί του, είναι το σπάσιμο της αλυσίδας που οδηγεί στην καταστροφή.
Κι αυτή η καταστροφή δεν ήρθε από αρρώστια, δεν ήρθε από δυστύχημα, δεν ήρθε από τυχαίο (δυστυχές βέβαια ) γεγονός, ήρθε από εγκληματική αμέλεια …όποια …!
Κι ο άνθρωπος με αυτά τα μάτια προσπαθεί να κρατήσει ζωντανό στη ζωή του και στο νου αρκετών Ελλήνων το πνεύμα του γιού του, ζητώντας να μάθει την αιτία αυτού του άδικου θανάτου ! Θα μπορούσε να το απαιτήσει ! Αλλά όχι δεν απαιτεί , ζητά το αυτονόητο με περηφάνεια με σθένος και που μόνο τα μάτια του μαρτυρούν το ολοκληρωτικό λύγισμα!
Κι εσείς βρε συμπατριώτες που λοιδορείτε την κατάσταση του δεν αισθάνεστε κανένα θρόισμα αλληλεγγύης γι αυτά τα μάτια ?
Εσείς που γελάτε εις βάρος του και λέτε ότι πάχυνε ενώ κάνει απεργία πείνας δεν νιώθετε καμία λύπη;
Εσείς που λέτε γιατί δεν περιμένει να γίνει η κανονική εκταφή , ότι έχει πολιτικά κίνητρα, ότι οι πενθούντες γονείς πρέπει να μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους και να μοιρολογάνε φτιάχνοντας κόλλυβα, που τον φωνάζετε Αλβανό τουρίστα, δεν νιώθετε καμία ενοχή;
Εσείς δεν έχετε ούτε δείγμα αδερφοσύνης για τον χαροκαμένο πατέρα;
Εσείς δεν νιώσατε ούτε στιγμή να σας αγγίζουν αυτά τα μάτια που ακόμα δεν έχουν πιστέψει τον χαμό του σπλάχνου;
Τι να σας πω…
Εγώ σας λυπάμαι!