Η πιο σοβαρή είδηση της εβδομάδας που λήγει, ήταν κατά την ταπεινή μου γνώμη, η σύλληψη της απελπισμένης γερόντισσας στο σούπερ μάρκετ για κλοπή, σαφώς ασήμαντης αν αναλογιστεί κάποιος ποια απελπισία και ποια κατεστραμμένη ζωή, την οδήγησαν στην πράξη της, αλλά και το χτικιό να αποπληρώσει δάνειο σε Τράπεζα και βέβαια η ανάγκη για τον επιούσιο, αφού η χειρότερη μορφή βίας -Η ΠΕΙΝΑ- της στέρησε για λίγα δευτερόλεπτα την ηθική της. Ακολούθησε στα ΜΜΕ (και στο Διαδίκτυο) μπόλικη ζύμωση, πελάτες που έζησαν το περιστατικό προσφέρθηκαν να πληρώσουν το μικρό ποσό («Οσο υπάρχουν άνθρωποι»!), ενώ ο αρμόδιος (;) υπουργός, («ανθρώπινη πράξη του Αδώνιδος», όπως έγραψε η «Εστία»…) δεν έχασε την ευκαιρία (καλά τώρα!) να στήσει κυβερνητικό σόου, ζητώντας να μη διωχθεί η 7Οχρονη.
Ωστόσο, η ρετσινιά παραμένει. Η ηλικιωμένη υπέστη την προσβολή, λίγο έλλειψε να οδηγηθεί ενώπιον του εισαγγελέα του αυτόφωρου για τα περαιτέρω. Κάτι που δεν μπορεί να προκύψει ποτέ σε βάρος κάποιας κυβέρνησης -και δεν ενδιαφέρει η σημαία της ούτε η …ιδεολογία της- η οποία εδώ και δεκαετίες ΚΛΕΒΕΙ τους πολίτες με αβάσταχτους φόρους, με αυξήσεις παντού (με σημαιοφόρο της οικονομικής μας ισοπέδωσης τα νέα τιμολόγια του ρεύματος), με γενικώς την φτωχοποίηση της κοινωνίας (πλην της ολιγαρχίας που ελέγχει το κεφάλαιο και το αυγατίζει ό,τι κι’ αν συμβεί).