Ο Δημήτρης Ι. Μπρούχος είναι ποιητής, στιχουργός. συγγραφέας και Σύμβουλος Επικοινωνίας
«Σαν παραμύθι και σαν αλήθεια…»
Μια ιστορία για τους 3+1 Μάγους
Γράφει ο Δημήτρης Ι. Μπρούχος
Όταν γεννήθηκε ο Ιησούς στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, τις μέρες που βασίλευε ο Ηρώδης, εμφανίστηκαν Μάγοι, δηλαδή άνθρωποι σοφοί, που μελετούσαν και τ΄ αστέρια (αστρονόμους θα τους λέγαμε σήμερα), που ήρθαν από τις χώρες της μακρινής Ανατολής στα Ιεροσόλυμα και ρωτούσαν τους κατοίκους: «Πού είναι ο νεογέννητος βασιλιάς των Ιουδαίων; Γιατί εμείς είδαμε το Άστρο του στην Ανατολή και από αυτό πληροφορηθήκαμε τη γέννησή του και ήρθαμε να τον προσκυνήσουμε».
Οι Μάγοι, που γνωρίζουμε όλοι, ήταν ο Μελχιόρ από τη Δαμασκό, ο Γκάσπαρ από τη Μερόη, και ο Βαλτάσαρ από τη Νιπούρ, που κατά μία εκδοχή ήταν βασιλιάδες χωρίς βασίλεια, καθώς είχαν εκπέσει. Σύμφωνα όμως με τη χριστιανική παράδοση, υπήρχε κι ένας ακόμα, ο Αρταβάν, από τα Εκβάτανα της Μηδείας και ήταν φίλος των τριών άλλων και όπως εκείνοι, είχε δει και αυτός τη συζυγία των πλανητών, σημείο γέννησης βασιλέως. Έτσι μετέβη προς συνάντηση των φίλων του, που κατοικούσαν στη Βορσίπη της Βαβυλώνας, προκειμένου να οδοιπορήσουν μαζί προς το σημείο που η συζυγία αυτή θα φαινόταν καλύτερα, όπου και θα συνέβαινε η γέννηση του νέου βασιλιά. Καθοδόν όμως, συνάντησε στην έρημο έναν ασθενή και περιθάλποντάς τον αργοπόρησε και όταν έφθασε στη Βορσίπη, που ήταν το σημείο εκκίνησής τους, οι φίλοι του Μάγοι είχαν ήδη φύγει. Ακολούθησε και αυτός τον ίδιο δρόμο αλλά δεν τους πρόλαβε.
Όταν άκουσε ο Ηρώδης να γίνεται λόγος για νεογέννητο βασιλιά, θορυβήθηκε, γιατί φοβήθηκε μήπως χάσει το βασίλειό του. Κάλεσε τότε και συγκέντρωσε τους αρχιερείς, τους γραμματείς και τους προφήτες, που γνώριζαν το Νόμο και τους ζητούσε πληροφορίες σχετικά με το πού -σύμφωνα με τις Γραφές- θα γεννιόταν ο νέος βασιλιάς (ο Χριστός). Εκείνοι τότε του είπαν: «Στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, διότι έτσι έχει γραφτεί από τον προφήτη Μιχαία.
Τότε ο Ηρώδης κάλεσε κρυφά τους Μάγους και πληροφορήθηκε από αυτούς, ακριβώς τον χρόνο κατά τον οποίον είχε φανεί το Αστέρι. Ύστερα τους έστειλε στη Βηθλεέμ, ζητώντας τους να εξετάσουν με κάθε λεπτομέρεια τα πάντα γύρω από το παιδί και τη γέννησή του και όταν το βρουν, να τον πληροφορήσουν, προκειμένου να πάει να το προσκυνήσει και ο ίδιος.
Οι Μάγοι, αφού άκουσαν τα λόγια του Ηρώδη, ξεκίνησαν και κατευθύνονταν στη Βηθλεέμ και στο δρόμο είδαν πάλι το λαμπερό Αστέρι να προπορεύεται και να τους οδηγεί, ώσπου στάθηκε πάνω από τον τόπο που βρισκόταν το Βρέφος και πήραν πολύ μεγάλη χαρά, γιατί βρήκαν τον ασφαλή οδηγό τους.
Μπαίνοντας στον ταπεινό χώρο και βλέποντας τη φάτνη με το Βρέφος και τη μητέρα Του, έπεσαν στο έδαφος και Το προσκύνησαν με βαθιά ευλάβεια. Ανοίγοντας τις αποσκευές τους, Του προσέφεραν τα πολύτιμα δώρα που έφεραν μαζί τους, χρυσό και λιβάνι και σμύρνα. Τα τρία δώρα ήταν οι συνήθεις προσφορές προς έναν βασιλέα και είχαν πνευματικό νόημα: Ο χρυσός ως σύμβολο της επίγειας Βασιλείας, το λιβάνι (ως θυμίαμα) ως σύμβολο της Θεότητας και το μύρο (που το χρησιμοποιούσαν για να μυρώνουν τους νεκρούς), ως σύμβολο του θανάτου.
Και καθώς είχαν πάρει εντολή και οδηγία από τον Θεό στο όνειρό τους, να μην επιστρέψουν στον Ηρώδη, αναχώρησαν για τη μακρινή τους πατρίδα από άλλον δρόμο…
Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσον οι ηλικίες τους, όσο και οι χώρες προέλευσής τους, δεν παραμένουν σταθερές. Η Αγία Γραφή επίσης, δεν δίνει τα ονόματά τους, τα οποία τους απέδωσε η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και είναι αυτά με τα οποία μας έγιναν γνωστοί, η οποία και τους αγιοποίησε.
Ο Αρταβάν, ο τέταρτος Μάγος, έφτασε στη Βηθλεέμ τη στιγμή που ο Ηρώδης έσφαζε τα νήπια μέχρι δύο ετών. Αυτός, πριν ξεκινήσει για το μεγάλο ταξίδι με τους άλλους, πούλησε ό,τι είχε και δεν είχε, για να αγοράσει τρία πολύτιμα αντικείμενα, ένα μαργαριτάρι, ένα ρουμπίνι κι ένα ζαφείρι, για να τα προσφέρει ως δώρα στο νεογέννητο Θείο Βρέφος.
Χρειάστηκε όμως να περιθάλψει έναν άρρωστο, να σώσει ένα νήπιο (που σύμφωνα με την παράδοση ήταν ο Ιωάννης ο Πρόδρομος) και να απελευθερώσει μια γυναίκα που κινδύνευε, πουλώντας έτσι και τα τρία πολύτιμα αντικείμενα, που προόριζε ως Δώρα στον Λυτρωτή…
Περιπλανήθηκε για 33 ολόκληρα χρόνια, πήγε στην έρημο όπου και παρέμεινε, θεραπεύοντας ασθενείς δωρεάν, απελευθερώνοντας δέσμιους και συναναστρεφόμενος με ταπεινούς. Υπερήλικας πλέον, φτωχός, περιπλανημένος, επιστρέφει στην Ιερουσαλήμ όπου τα βήματά του τον έφεραν σ’ ένα ύψωμα, όπου βρισκόταν αγριεμένος όχλος και στρατιώτες και όπου αστραπές και βροντές έσχιζαν ουρανό και γη και τράνταζαν όλη την Κτίση. Βρισκόταν, λοιπόν, χωρίς να το ξέρει, στο λόφο του Φρικτού Γολγοθά και έτυχε ακριβώς την ημέρα που σταυρωνόταν ο Χριστός.
Κι αυτός που δεν μπόρεσε να Τον προσκυνήσει στη φάτνη, τη στιγμή της Γέννησης, αξιώθηκε να Τον αντικρύσει στον Σταυρό του Μαρτυρίου, βλέποντας τον Ιησού μέσα σε εκθαμβωτικό φως, ακριβώς τη στιγμή του «Τετέλεσται», αφήνοντας ο ίδιος εκεί ως «δώρο», τη δική του ψυχή…
Ευλογημένα Χριστούγεννα!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ι. ΜΠΡΟΥΧΟΣ