Τι κι αν πέρασαν 53 χρόνια! Σήμερα υπάρχουν κάποιοι (και μη νομίσετε πως είναι λίγοι) που γιορτάζουν το χρώμα της μαύρης τους ψυχής. Αυτήν που θα την σημαδεύει για πάντα ο Παναγιώτης Ελής, ο πρώτος νεκρός της χούντας στο ιπποδρόμιο του Φαλήρου, δολοφονημένος από τις σφαίρες νεαρού ανθυπολοχαγού, επειδή απλά υπήρξε αγωνιστής.
Ήταν οι μέρες που ο Μάνος Ελευθερίου έγραφε το εμβληματικό ποίημα «Ποιος τη ζωή μου», το οποίο έκανε τραγούδι ο Θεοδωράκης. Δηλαδή ο συνθέτης, που έχοντας νιώσει για τα καλά στο πετσί του εξορίες, πόνο και αδικία για τα «πιστεύω» του, είχε ήδη αφήσει το στίγμα του με το επικό «Λευτεριάς λίπασμα/οι πρώτοι νεκροί» (τιμώντας τον ηρωικό θάνατο με 17 σφαίρες στην Καισαριανή, της 17χρονης ΕΠΟΝίτισσας Ηρώς Κωνσταντοπούλου)…
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr