Σήμερα αξίζει να δακρύσουμε, του Γιώργου Αρκουλή

Ελάχιστες ώρες διαφορά είχαν το τελευταίο 24ωρο η νοσταλγία με την βαθειά λύπη και να το εξηγήσω. Προχθές, συμπληρώθηκε δεκαπενταετία από τον θάνατο του Τζορτζ Μπεστ, που άφησε φτωχότερο το ποδόσφαιρο, ‘φεύγοντας’ σε ηλικία μόλις 59 ετών. Χθες ήταν η σειρά του διασημότερου ποιητή της μπάλας όλων των εποχών (κατά την ταπεινή μου γνώμη) Ντιέγκο Μαραντόνα, να ‘αναχωρήσει’ στα 60 του, μετά από ανακοπή καρδιάς. Τόσο το ’5ο σκαθάρι’, όσο και αριστεροπόδαρος Αργεντίνος μάγος με το αριστερό πόδι και το (δεξί) ‘χέρι του θεού’, μας ομόρφυναν τις ζωές μας. Μόνο γι’ αυτό, αξίζει σήμερα να τους αφιερώσουμε ένα δάκρυ. Το ότι ο Μπεστ υπήρξε ατίθασος, αθεράπευτος πότης και υπερβολικός γλεντζές, ή ο Μαραντόνα γέμισε την εξωγηπεδική του ζωή με σοβαρά  λάθη –τα οποία πλήρωσε κάνοντας  την ζημιά στην υγεία του- θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα. Το σημαντικό είναι πως πριν κλείσουν τα εξήντα τους χρόνια έφυγαν από κοντά μας ως μεγάλοι της τέχνης τους. Και ως μεγάλοι θα παραμείνουν.