Το σάλιο είναι πολύτιμο. Συμβάλει στην πέψη των τροφών, προστατεύει τα δόντια από την τερηδόνα, προφυλάσσει από μολύνσεις και ελέγχει την ανάπτυξη βακτηριδίων και μυκήτων στο στόμα. Βοηθά να μασάμε και να καταπίνουμε σωστά.
Όταν το στόμα δεν έχει επαρκή ποσότητα σάλιου, τότε νοιώθουμε ξηρότητα σε λαιμό και στόμα, δυσκολευόμαστε να καταπιούμε, να μιλήσουμε και να μασήσουμε. Ταυτόχρονα, η επιφάνεια της γλώσσας μας «αγριεύει» και νιώθουμε καυσαλγία, δηλαδή αίσθημα καύσου στο στόμα. Αυτό έχει σαν συνέπεια ν’ αναπτύσσονται στοματικά έλκη, να ατροφήσει η βλεννογόνος του στόματος και να κάνει την εμφάνισή της κακοσμία.
Η ξηροστομία μπορεί να οφείλεται σε:
Ασθένειες των σιελογόνων αδένων. Διαβήτης, Πάρκινσον και ο ιός HIV, είναι οι συνηθέστερες νόσοι που προκαλούν ξηροστομία.
Ακτινοθεραπεία. Αφορά στις παρενέργειες της ακτινοθεραπείας, λόγω της έκθεσης των σιελογόνων αδένων σε ραδιενέργεια, για τη θεραπεία συγκεκριμένων μορφών καρκίνου.
Χημειοθεραπεία. Χημειοθεραπευτικά σκευάσματα, κάνουν το σάλιο παχύρρευστο, προκαλώντας στεγνότητα του στόματος.
Βλάβες των νεύρων. Μπορεί να προκληθούν από τραυματισμούς σε κεφάλι και λαιμό και να επηρεάσουν τη λειτουργία των σιελογόνων αδένων.
Ανάλογα με την αιτία που προκάλεσε την ξηροστομία, συστήνεται και η κατάλληλη θεραπεία.