* Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών
«Ω…εσύ που έρχεσαι από το αρχοντικό του πόνου»
μου φώναξε ο φρουρός κυκλοφορίας στο 13 και 32,
θυρωρός της φουτουριστικής πόλης
“Κοίτα πως μπαίνεις και ποιόν εμπιστεύεσαι,
μη ξεγελιέσαι από το πόσο ευρύχωρη είναι η είσοδος”
Julia Sarachu-Γ.Σουλιώτης, Η φουτουριστική πόλη
Οι Έλληνες διανοούμενοι, πολλοί από τους οποίους λανσάρονται και ως πολιτικοί κοινωνιολόγοι, έχουν άραγε μελετήσει τον εαυτό τους και το ρόλο τους μέσα στο Σύστημα «Τάξη ή Αταξία;», καθώς και μέσα στις δομές της Εξουσίας [πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής, διανοητικής];
Είναι βέβαιο ότι ο ψυχισμός των διανοουμένων δεν συγχρονίζεται με την ιδεολογία του καθενός. Οι ιδεολογίες δεν ταυτίζονται με σύμβολα και αξίες μιάς συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης γι’αυτό η ιντελιγκέτσια [συγγραφείς, καλλιτέχνες, φιλόσοφοι, ακαδημαϊκοί κ.λπ.] προτιμούν να κινούνται στο χώρο μιας άτυπης [και ιδιότυπης] κατηγορίας/ομάδας, όπου νοιώθουν ασφαλείς και προστατευόμενοι από ενοχλητικές απορίες. Η [όποια] ιδεολογία τους, ως επικοινωνιακό [συμβατικό;] μέσον, χρησιμοποιείται και υλικο-ωφελιμιστικά, παρόλο που συχνά παρουσιάζεται ως κουλτούρα άρνησης και διαμαρτυρίας. Μοιάζει να κατανοούν και να ερμηνεύουν τα γεγονότα με υποκειμενικό [δήθεν ανεξάρτητο κι αυτόνομο] τρόπο, δηλαδή με βάση έναν κρυφό συνδυασμό εσωτερικών «θέλω» κι εξωτερικών «μπορώ», ένα συνδυασμό φορμαλισμού, ψυχολογισμού και ναρκισσισμού.
Με τη μυστικιστική ή στοχαστική τους γνώση, τη συχνή χρήση μιάς γλώσσας α[συνεν]νοησίας συμβάλλουν – εκόντες/άκοντες; – στη διαμόρφωση ενός πολιτικού πολιτισμού[;] της «κοινωνικής μηχανικής» της εξαπάτησης, της μπλόφας, του λαϊκισμού που «όλα τα σφάζει». Ευρυμαθείς διανοούμενοι συνεργάζονται με αμαθείς ιδεοληπτικούς για να δολοφονήσουν από κοινού την αλήθεια. Μπορεί κάποιος ν’ανέχεται τα πεθαμένα τσιτάτα και τα χιλιοειπωμένα κλισέ αυτών που αγνοούν αλλά δεν είναι ανεκτή η σιωπή και η συνενοχή όσων γνωρίζουν. Επειδή οι αυταπόδεικτες αλήθειες δεν είναι πάντοτε γνήσιες αλλά κατασκευασμένες [ακόμα και μ’επιστημονικό επίχρισμα] καλά θα ήταν να ζητήσουμε κι από την πνευματική μας ελίτ ορισμένες απαντήσεις ως προς κάποια ηθικά αυτονόητα και ως προς τις θεμελιώδεις κοινωνικές παραδοχές. Έτσι για να μη μας νομίζουν τόσο αφελείς…
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr
