Μετρούνται στα δάχτυλα ενός χεριού οι προσκλήσεις που δέχομαι, πλέον, από σωματεία ή φορείς για την κοπή της ετήσιας πίτας τους. Και αυτό είναι λογικό, αφού ως βετεράνος του κλάδου μου, θεωρούμαι –καλώς ή κακώς είναι μια άλλη ιστορία- demodes, χωρίς αυτό να με ενοχλεί διόλου. Βλέπετε, η συμβουλή του γέροντα της οικογένειας στον παλιό Πειραιά αντέχει όσο θα υπάρχουν διαφορετικές ηλικίες: «Παιδί μου, να θυμάσαι: οι νέοι με τους νέους και οι μεγάλοι με τις αναμνήσεις τους».
Συνεπώς, ζωηρεύω για τα καλά όταν μου τηλεφωνούν και με καλούν σε εκδηλώσεις, ειδικά από αθλητικούς συλλόγους, που τους τιμούσα την εποχή του ρεπορτάζ και της είδησης. Προγραμματίζω, λοιπόν, να βρεθώ στην αίθουσα τροπαίων του γηπέδου «Γ. Καμάρας» στην Ριζούπολη, όπου ο ερασιτέχνης Απόλλων Σμύρνης, ίσως ο σύλλογος που σέβεται περισσότερο όλων τα πολιτιστικά πράγματα στην χώρα, θα κόψει την πίτα του. Ρώτησα αν θα βρίσκεται εκεί ο ιστορικός (επίτιμος πλέον) πρόεδρος Αριστείδης Καμάρας και με πληροφόρησαν ότι δοκιμάστηκε πριν λίγες μέρες από ένα πρόβλημα υγείας και βρίσκεται στην ανάρρωση. Συνεπώς, μάλλον θα αρκεστώ στους πιο σύγχρονους ήρωες αυτού του σωματείου και θα σφίξω το χέρι του προέδρου των βετεράνων Βασιλάκη Μαστρακούλη, του ρέκορντμαν συμμετοχών στο ποδόσφαιρο Μιχάλη Συμιγδαλά, του φίλου Βασίλη Κυριακού κλπ. Αυτούς που με το ταλέντο τους ομόρφαιναν την ζωή μας.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr