Η νύχτα έχει πέσει,
τίποτα δεν ακούγεται, μονάχα σιωπή.
Μόνος ένας μένει ξύπνιος,
αγωνιά ξανά στο πάθος του να βγει.
Στη λέσχη κατευθύνεται,
χαρτιά στις τσέπες του κρατεί.
Κόλπα καινούργια σκέφτεται;
κανένας άλλος δε θα τα δει.
Καπνός μέσα στην αίθουσα,
οι χαρτοπαίκτες παίζουν.
Και εκείνος κρύβει τα χαρτιά
μήπως και τυχόν του κλέψουν.
Τα χρέη τον έχουν πνίξει,
έχασε πρόσφατα και τη δουλειά.
Η μόνη για εκείνον πια παρηγοριά,
μήπως γυρίσει η τύχη ξαφνικά.
Η λέσχη έχει κλείσει,
μόνοι μερικοί βρίσκονται εκεί;
παθιασμένοι χαρτοπαίκτες
που στο πάθος έχουν αφεθεί.
Και εκείνος που σιωπά
και παίζει με στρατηγική,
μέσα του σκεφτόταν
πώς θα μπορούσε από αυτά να λυτρωθεί.
Μπλέχτηκε σε ένα πάθος
άγριο, δυνατό,
που του έχει παρασύρει
την καρδιά και το μυαλό.
Και μέσα στη λέσχη
λίγοι έχουν απομείνει.
Και ο χαρτοπαίκτης κουρασμένος
επάνω στο τραπέζι τα μάτια του κλείνει.
Η Μαρία Σκαμπαρδώνη είναι Δημοσιογράφος και Αναγνώστρια της iΠόρτας
