Καθώς έβλεπα μερικά βίντεο έπεσα τυχαία σε ένα επεισόδιο του κυρίου Σταύρου Θεοδωράκη που νυν πολιτικού και πρώην καταξιωμένου Δημοσιογράφου, ενός από τους καλύτερους της Ελλάδας. Οι “Πρωταγωνιστές” ήταν η εκπομπή που την έβλεπα θυμάμαι μικρός μετά τις 11 το βράδυ. Ήταν ρεπορτάζ που ασχολιόταν με διάφορα κοινωνικά προβλήματα, έτσι λοιπόν τα έφερνε στο φακό όσο μπορούσε πιο γυμνά.
Καθώς λοιπόν το παρακολουθούσα, αισθάνθηκα ότι ξανά βλέπω πολλά πράγματα διαφορετικά. Βλέπεις η ημιμάθεια ή η αμάθεια μας κάνει κάποιες φορές λίγο σκληρούς. Μεγαλώσαμε με την ιδέα ή την νοοτροπία ότι όσο πιο γρήγορα έχεις άποψη για κάτι, τότε καταξιώνεσαι ως προσωπικότητα, έχοντας ξεχάσει βέβαια ότι άλλο πράγμα είναι η άποψη, άλλο η γνώση. Η γενιά μου μεγαλώνει με την ιδέα ότι το γκανγκστεριλίκι είναι μόδα.
Στους “Πρωταγωνιστές” λοιπόν ο κος Σταύρος Θεοδωράκης σου έδειχνε ακριβώς την πλευρά αυτή χωρίς σάλτσες. Αυτό μ’άρεσε και αυτό εκτιμάω ακόμα πιο πολύ τώρα που είμαι σε μεγαλύτερη ηλικία και μπορώ να κρίνω πιο σφαιρικά. Σου έδειχνε την οπτική και από την άλλη μεριά, ώστε χωρίς να το θες γινόσουν πιο επιεικής με τις καταστάσεις.
Ο πολιτισμός δεν θέλει ακρότητες.
Ίσως αν υπήρχαν τέτοιες εκπομπές σε μεγαλύτερο βαθμό να μην υπήρχαν τόσες ακρότητες και μονοδιάστατες απόψεις.
Ο Χρήστος -Εφραίμ Βασιλείου είναι προπτυχιακός Φοιτητής του Πολυτεχνείου
