Έχω επιλέξει ένα ήσυχο μέρος να ζω.
Έχω προνοήσει κατά τέτοιο τρόπο ούτως ώστε όλες οι εποχές του χρόνου εκτός Χειμώνα να βρίσκονται στα μέτρα μου.
Δεν είναι ότι φοβάμαι τον Χειμώνα, ίσα ίσα που τον φορώ κοστούμι, αλλά να…., πώς να σου το πω… , είναι που την εποχή αυτή βγαίνουν από τους τάφους τους οι νεκροί καί μέσ’ στα σκοτάδια περιπολούν από γειτονιά σε γειτονιά με τα όπλα τους επ’ ώμου.
Είναι και κάτι φορές, που για να ξεκουραστούν ίσως, ακουμπούν στις λαξευμένες πέτρες του δρόμου και θες από συνήθεια στην επάνω τους πρότερη ζωή , θες από την παραξενιά γι αυτόν τον κόσμο που νοιώθουν, τους πιάνει το μεράκι να σημαδεύουν όσα πουλιά απέμειναν γιά νά ξεχειμωνιάσουν σ’ αυτόν τον μαύρο ουρανό.
Μέ το χάραμα παίρνουν ξανά το δρόμο της επιστροφής προς τα υγρά τους ” σπίτια ” γιατί τότε ξυπνούν οι ζωντανοί και μαζεύονται στους καφενέδες για να μετρήσουν τις απώλειες της νύχτας τους.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr