Ο Δήμος Τήνου ζήτησε για μια (1) ώρα το auditorium του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης ώστε να παρουσιάσει τις εκδηλώσεις του για το φετινό έτος Χαλεπά (1851- 1938)… Μια συνταρακτική, για τον τόπο, επέτειο. Και προσωπικά παρακάλεσα την διευθύντρια να συναινέσει στο απλό και άκρως λογικό αίτημα. Ενώ λοιπόν αρχικά συμφώνησε, μετά υπαναχώρησε και μας παρέπεμψε στο Δ.Σ και σε μιαν απίστευτη γραφειοκρατία. Κι όλα αυτά για μιαν συνέντευξη τύπου για τον μεγαλύτερο Έλληνα καλλιτέχνη. Τον οποίο πολλαπλώς εκδικείται, ακόμη και τώρα, και η πολιτεία και οι διορισμένοι της πολιτιστικάριοι. Αδίκως ήλπιζα ότι η Κατερίνα Κοσκινά είναι διαφορετική από την Άννα Καφέτση. Είναι και οι δύο προϊόντα της ίδιας πολιτικοϊδεολογικής συναλλαγής. Την Καφέτση την διόρισε ο Βενιζέλος, την Κοσκινά ο Σαμαράς. Δυστυχώς. Και οι δύο λογοδοτούν στις ίδιες σκοτεινές δυνάμεις. Λυπάμαι γιατί αμφότερες έχουν υπάρξει φίλες μου. Γυναίκες, και πείτε με σεξιστή, είναι σήμερα η κατάρα των κρατικών μουσείων μας. Μετριότητες που αναπαράγουν το μέτριο χωρίς δυνατότητα αντίδρασης.
ΥΓ 1. Το ΕΜΣΤ έχει, ξανά, χώρο για τον Τσόκλη, όπως είχε παλιότερα πολλαπλώς χώρο για τον Χατζημιχάλη και την Δανάη Στράτου… Αλλά όχι για τον Χαλεπά. Πάντα το μικροαστικό mainstream, ποτέ η ανατροπή ή η διαφορά. Ποτέ η Ιστορία, πάντα οι δημόσιες σχέσεις. ΝΤΡΟΠΗ. Κυρία Κονιόρδου να χαίρεστε την διευθύντρια σας.
ΥΓ 2. Το κείμενο αφιερούται στον Γιάννη Κωστόπουλο και, δευτερευόντως, στον Λάμπη Ταγματάρχη ( στον Fabre μια άλλη φορά, γαμώ τον ΣΥΡΙΖΑ και τις πολιτικές του).
Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr