Έχει τσακωθεί με τη μεγάλη της αδερφή για ένα παιχνίδι.
Με κλάματα αποσύρεται και βυθίζεται στον καναπέ τυλιγμένη στο μαυρογκρεναμόβ πέπλο της απόλυτης δυστυχίας της.
«Είσαι πολύ δυστυχισμένη;» τη ρωτάω.
«Μμμμ…» λέει ανάμεσα σε λυγμούς.
«Τι να κάνουμε για να φύγει η δυστυχία;» ξαναρωτάω.
«Να με γυρίσεις ανάποδα» λέει, με σαφή αναφορά στα καλοκαιρινά παιχνίδια μας στη θάλασσα.
Κι εγώ παθαίνω.
«Τι είπε τώρα το άτομο!» στοχάζομαι. «Να υπάρχει κάποιος να σε γυρίσει ανάποδα στις στιγμές της δυστυχίας σου και να αδειάσει από μέσα σου όλη η δυστυχία!».
Τη γυρίζω ανάποδα και γελάει.
«Δουλεύει! Να μπορούσα να γυρίσω και την Ελλάδα ανάποδα…» σκέφτομαι.
17 Απριλίου 2018
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr