Μόνο στη Ρόδο-Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων, Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ), Λεωφόρος Κρεμαστής & «Πηγές Καλλιθέας»
…από το βασικό καστ. Και αυτό είναι σπουδαίο!
30 Σεπτεμβρίου 1996. Επτά παιδιά στην Πάτρα. Οι αγωνίες, οι έρωτες, οι χαρές, οι απογοητεύσεις τους, οι οικογένειές τους, υπαρκτές, ανύπαρκτες ή καθωσπρεπικές. Ένα σήριαλ που παγίδευσε την Ελλάδα των νεόπλουτων ή ψευτοκουλτουριάρηδων σε σκηνές και πρωταγωνιστές της διπλανής πόρτας, της κανονικής ωής με τα πάνω τους, τα κάτω τους, τις ανασφάλειες και τους θυμούς τους. Συναισθήματα αληθινά, ανθρώπινα, χειροπιαστά.
Δεν υπήρχε ένα επεισόδιο που δεν προκάλεσε συγκίνηση.
Δεν υπήρχε ένα επεισόδιο που δεν αναζητήσαμε το επόμενο.
Η Μιρέλλα Παπαοικονόμου, μαστόρισσα των σήριαλ, ξετύλιξε το κουβάρι της παρέας των επτά νεαρών παιδιών από την Πάτρα με ειλικρίνεια, αγάπη, σεβασμό και αλήθεια. Η παλέτα των συναισθημάτων ήταν σαν τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Απαλά, παθιασμένα, ζωντανά, πραγματικά. Κόντρα στην ψεύτικη εποχή της δεκαετίας του ’90, χρόνια που γέννησαν την ξιπασιά και τον νεοπλουτισμό.
Είκοσι τρία χρόνια μετά οι βασικοί πρωταγωνιστές είναι όλοι παρόντες. Υπάρχουν. Καθόλου αυτονόητο για τον τρόπο και την ταχύτητα που φεύγουν σήμερα οι άνθρωποι. Που έφευγαν πάντα οι άνθρωποι. Οι σημερινοί πρωταγωνιστές σχεδόν πενηντάρηδες της κας Παπαοικονόμου δεν είναι παραμορφωμένοι από τα μπότοξ, τα υαλουρονικά και τα ψεύτικα μαλλιά, πήραν το νήμα από κει που το άφησαν και μεταπήδησαν στο 2019 και στα σημερινά δρώμενα τουλάχιστον σκηνοθετικά, όσο και θεματικά όσο μας επέτρεψε το πρώτο επεισόδιο να εκτιμήσουμε. Οι χαρακτήρες πιο ώριμοι, σκαμμένοι από τα γεγονότα. Και το βασικότερο: όλοι παρόντες. Η μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου προσαρμοσμένη στα τωρινά και ο Θέμης Αδαμαντίδης, η τόσο σπουδαία μα αδικημένη φωνή της εποχής του ’80, ίσως «εξαργυρώσει» καθυστερημένα ό,τι δικαίως αποκόμισε από το 1996 ο εξαιρετικός Γεράσιμος Ανδρεάτος με τα σπουδαία τραγούδια που ερμήνευσε στη σειρά.
Προ ημερών λέγαμε για μέτριες σειρές στον ΣΚΑΙ. Σήμερα θα μιλήσουμε για την επιστροφή του «Λόγω Τιμής» που καθήλωσε το κοινό στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ και προειδοποιεί άλλα κανάλια για την αλλαγή ώρας εκπομπών τους λόγω σύγκρισης . Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το τηλεοπτικό κοινό διψά για ποιοτικές σειρές. Είναι απόλυτα δεκτικό! Χωρίς υπερήρωες, γυναικάρες, υπερπλούσιους, υπερδημοφιλείς μπρατσαράδες με ζωγραφισμένους δικέφαλους και τρικέφαλους. Κανονικούς ανθρώπους με κανονικά συναισθήματα θέλει ο κόσμος που τον σέβεται ως τηλεθεατή. Κουράστηκε το κοινό από τα reality, από τα χαζοπαίχνιδα, από τα φτηνά σήριαλ, πόσω μάλλον από τις ξενόφερτες τουρκικές σειρές, παλαιοκοσμικού σκηνικού. Καιρός το logo «20 χρόνια μετά» να το επαναλάβουμε όπου αλλού αξίζει. Αρκεί να βρούμε κάτι να αξίζει.
Ακολουθεί το πρώτο επεισόδιο, όπως αυτό κυκλοφορεί στο διαδίκτυο.
ΥΓ: Αξίζουν μνείας τρεις εξαιρετικοί ηθοποιοί της σειράς, απόφοιτοι οι δυο πρώτοι του Εθνικού Θεάτρου με σπουδαίους ρόλους στην καριέρα τους, που συμμετείχαν σε δευτερεύοντες ρόλους και που σήμερα δεν ζουν: ο Δημήτρης Καμπερίδης, ο Μπάμπης Αλατζάς και ο Δημήτρης Γιαννόπουλος.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr