GREEK RESTAURANT – NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD
Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ
Απάντηση σε προχθεσινό κουίζ: “Κουίζ για δυνατούς λύτες. Τί βλέπουμε εδώ;”
Πρώτο έργο του Roman Opalka, Πολωνού καλλιτέχνη εβραϊκής καταγωγής που γεννήθηκε στην Γαλλία και πέθανε στη Ρώμη (1931 – 2011). Ως εκπρόσωπος της εννοιολογικής τέχνης και του μινιμαλισμού “ζωγράφιζε” πειθαρχημένα όσο και εμμονικά αριθμούς δίπλα δίπλα. Από το ένα ως το άπειρο … Ομοιόμορφους δηλαδή πίνακες σαν υδατογραφίες, σε παστέλ φόντο, χρώματα παλ και με τους αριθμούς κολλητούς. Σαν άσκηση ζεν. Έφτασε, νομίζω, στο νούμερο 1.000.000, ταυτόχρονα σχεδόν με το φυσικό του τέλος, αριθμώντας τον χρόνο ή το κενό όπως μπορείτε να δείτε. Ένα είδος αναπαράστασης του χρόνου, ίσως, μέσα όμως στην εβραϊκή, ανεικονική παράδοση. Από το μουσείο του Τελ Αβίβ.
Δεύτερο πάλι, αριθμημένες πέτρες από παλιά κτίσματα που ανακαινίστηκαν πρόσφατα στον πιο ακριβό και σικ πεζόδρομο της Ιερουσαλήμ κάτω ακριβώς από το τείχος και δίπλα στην Πύλη της Γιάφας. Η τέχνη προβαίνει τη ζωή ή και το αντίστροφο. Την ίδια μέθοδο καταγραφής και αποκατάστασης χρησιμοποίησε κι ο Μανόλης Κορρές για την αποκατάσταση του σηκού του Παρθενώνα.
(Η απάντηση δόθηκε στο μάθημα της περασμένης Τρίτης, στο πλαίσιο σεμιναρίων στην “Ανοιχτή Τέχνη”)