Καταπέλτης η δικαστική απόφαση για τον Μαδένη και την Εθνική Βιβλιοθήκη, του Μάνου Στεφανίδη

Θυμάστε την υπόθεση Κατσάγγελου – Μαδένη; Θυμάστε την έκθεση του τελευταίου στην Εθνική Βιβλιοθήκη και το ΚΠΣΝ, την οποία προλόγιζε ο διευθυντής της κ. Σταύρος Ζουμπουλάκης ενώ την επιμέλεια υπέγραφε ο γιατρός κ. Νίκος Παΐσιος; Θυμάστε, επίσης, την καταγγελία του φωτογράφου και καθηγητή στο ΑΠΘ κ. Γιώργου Κατσάγγελου ότι δηλαδή ο Μαδένης αντέγραψε “δουλικά” αλλά και με δόλο τις φωτογραφίες του από ένα βιβλίο του πρώτου, του 2002. Σχεδόν δύο χρόνια μετά η ελληνική δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι όντως υπάρχει και δόλος και κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και επεδίκασε στους εμπλεκομένους πολύ βαρύ χρηματικό πρόστιμο που ξεπερνάει τις 160.000€. Ενώ παράλληλα διέταξε συν τοις άλλοις την απόσυρση του σχετικού, πολυτελούς καταλόγου, την έκδοση δηλαδή της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

Ελπίζω μετά από όλα αυτά ο κ. Παΐσιος, ο οποίος αρθρογράφησε δις και δια μακρών στη lifo για να κάνει το μαύρο άσπρο και για να με ειρωνεύεται παντοιοτρόπως αλλά και οι λοιποί εμπλεκόμενοι, του συλλέκτη Χρήστου Χριστοφή μη εξαιρουμένου, να ζητήσουν τουλάχιστον τώρα μία συγγνώμη. Μια συγγνώμη όχι από μένα – εγώ απλώς διεκπεραίωσα μια δυσάρεστη υποχρέωση ως ιστορικός τέχνης – αλλά από έναν άνθρωπο τον οποίο σπίλωσαν και ο οποίος άφησε το καλλιτεχνικό και διδακτικό του έργο μήνες ολόκληρους για να τρέχει σε δικηγόρους και τα δικαστήρια ώστε να αποδειχθεί το εξόχως εξόφθαλμο. Αυτό που ο καθένας μπορεί ν’ αντιληφθεί με μια ματιά. Δηλαδή τον ομότιμο, πλέον, καθηγητή κ. Γιώργο Κατσάγγελο.

ΥΓ. Αν αναζητήσει κανείς στο διαδίκτυο την υπόθεση Κατσάγγελου – Μαδένη, θα βρεί πολλά, σχετικά κείμενα. Η απόφαση του δικαστηρίου – που για μένα είναι ιστορικής σημασίας για την προάσπιση των πνευματικών δικαιωμάτων στον τόπο μας – θα δημοσιευθεί σύντομα σε επίσημα, νομικά περιοδικά. Ελπίζω την σχετική είδηση να την καλύψουν, τουλάχιστον τώρα, τα επίσημα ΜΜΕ.

Λεπτομέρεια: λίγο μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου η υπουργός Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη διόρισε τον ζωγράφο κ. Μιχάλη Μαδένη στο διοικητικό συμβούλιο του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου της Αθήνας. Τυχαίο;