Ζούμε τον τελευταίο καιρό σε πολύ πονηρές μέρες ο απόηχος των οποίων δεν θέλει πολύ να μπερδέψει τον κόσμο. Παραδείγματος χάριν, άκουσα κάποιο πολιτικό πρόσωπο, που θεωρείται υπεράνω κάθε υποψίας για πράξεις διαπλοκής, «δωράκια» κλπ., να θέλει να κρατήσει ισορροπίες λέγοντας: «Όταν η μία πλευρά, σε αντιπαράθεση, ανακατέψει την οικογένεια του αντιπάλου της, είναι βέβαιο πως θ’ αντιμετωπίσει το ίδιο νόμισμα».
Ωστόσο, ο εν λόγω «κριτής’ αποφεύγει εντελώς την ταμπακέρα. Δηλαδή να προσθέσει τι είδους «αμαρτίες» καταχωρεί στις δύο «οικογένειες». Διότι άλλο το «κακούργημα» και άλλο –εντελώς- το «πταίσμα».
Πάμε παρακάτω. Διάβασα την δήλωση του υπερυπουργού (;) Αλέκου Φλαμπουράρη (των Εξαρχείων) να δικαιολογεί όσα ακούστηκαν στην Βουλή για μέρος του ρόλου του στην κυβέρνηση. Είπε: «Βεβαίως δέχομαι διάφορους επιχειρηματίες στο γραφείο μου. Δεν το κάνω κρυφά»!
Σωστός! Αν και δεν διευκρινίζει αν η πόρτα του γραφείου του, όταν δέχεται επιχειρηματίες, παραμένει ανοικτή ή κλείνει διακριτικά, προφανώς για να μην πέφτει η θερμοκρασία, ειδικά αν κάνει κρύο (ή έχουν χαλάσει τα καλοριφέρ)…
* Χρόνια πολλά στον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη για την επέτειο των γενεθλίων του. Ωραία η φωτογραφία από το τσιμπούσι με στελέχη του υπουργείου, κάτω από το πορτρέτο του Αρη Βελουχιώτη. Όσο για την αστοχία του με τον Κυμπουρόπουλο; Θα έλεγα πως θα τον αναβάπτιζε στους Ελληνες ψηφοφόρους πιθανή απόφασή του να ετοιμάσει –σε συνεργασία με τον Ξανθό και συναρμόδιους υπουργούς- μια προκήρυξη για δουλειά, αποκλειστικά για ΑΜΕΑ. Τολμάει; Εννοείται πως δικαίωμα στην εργασία ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ.
