Το σκίτσο είναι του Κώστα Βαλσάμη [1985]
Η χορεύτρια του απείρου
στροβιλίζεται
στις κορφές των ονείρων μας
ξετυλίγοντας υποσχέσεις
για την ουράνια Ιθάκη,
τη χαμένη πατρίδα
της σκλαβωμένης ψυχής.
Κι εμείς
ανάβουμε προβολείς σε ουρανοξύστερς
να φωτίσουν το πρόσωπό της,
στέλνουμε μουσική με δορυφόρο
να χαϊδέψει
το θείο κορμί της.
Στεκόμαστε στην πόρτα
και περιμένουμε.
Αλίμονο αν η ελπίδα
δε γέμιζε τον ψυχικό μας κόσμο,
αν η πίστη δε ρίζωνε στη γη.
Η χορεύτρια του απείρου
σκορπίζει
πυραμίδες φωτός
που συνεχώς αλλάζουν χρώματα.
μηνύματα για στοχασμούς.
Η κα Μαρλένα Σκουλά-Περιφεράκη είναι Λογοτέχνης και έχει παραχωρήσει τα ποιήματά της στην Πόρτα.
Από την ποιητική συλλογή «Αιώνια χειραψία »
Εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ, Αθήνα 2010