Ρεπορτάζ:Ιωάννα Παπαδημητρίου
Στον κήπο του Νομισματικού Μουσείου παρουσιάστηκε τη Δευτέρα το βράδυ το βιβλίο του Γιάννη Καραχισαρίδη «Η μυστική ενότητα των αντιφάσεων». Ο φίλος του και δικηγόρος Πάνος Μπιτσαξής αναφέρθηκε στην απίστευτη σεμνότητα του πνευματικού του έργου μιλώντας για ένα έργο αναφοράς, ένα σπουδαίο έργο, φιλοσοφικό, πολιτικό, κοινωνιολογικό, ένα συναρπαστικό βιβλίο που διεισδύσει στον ανεπίκαιρο τρόπο προσέγγισης των μεγάλων γρίφων, διλημμάτων και αντιφάσεων της εποχής. Η συγγραφή του έργου κράτησε 11 ολόκληρα χρόνια ολοκληρώθηκε λίγα λεπτά πριν το θάνατό του. Ο Γιάννης ήταν αιρετικό πνεύμα ,όπως ανέφερε , το κύριο στοιχείο της ανάλυσης ήταν ο χρόνος , καθώς βλέπουμε τα πράγματα μέσα από το επιστητό των αναφορών μας .Δεν είναι για το μονορούφι.
Ο Παναγής Παναγιωτόπουλος, καθηγητής στο ΕΚΠΑ αναφέρθηκε στα πρώτα κείμενά του Γιάννη Καραχισαρίδη κατά του εμφυλίου , τα οποία δεν τροφοδοτούσαν το μίσος εξαίροντας την ποιότητά του. Το έργο έχει λόγο ύπαρξης και με το πρώτο ανάγνωσμά του διέκρινε έναν ευρωπαίο διανοούμενο δοκιμιογράφο θεωρώντας ότι ο Γιάννης έκανε μόνο την μετάφραση. «Ήταν ένας ήσυχος άνθρωπος με ανήσυχο πνεύμα. Σπανίως έχουμε τέτοια κείμενα με ήπιο τρόπο, οξυδερκή , μια σειρά δοκιμίων που μοιάζουν ατελή σαν έργα μεγάλων ζωγράφων από ένα λάτρη της νεωτερικότητας που δεν έχει κανένα ίχνος από ελληνικές ναρκισσιστικές έξεις .Μας εισάγει σε ζητήματα κοινωνικής αντιπαράθεσης και αν το δώστε σε παιδιά 17 χρονών καταστρέφει όλη τη μιζέρια, το συντηρητισμό της έκθεσης ιδεών με τις απλοϊκές προσεγγίσεις ιδεών».
Η Σοφία Παντουβάκη σκηνογράφος τόνισε ότι ο Γιάννης είχε σταθερό πυρήνα συνεργατών, τους οποίους σεβόταν και εκτιμούσε .Είχε πολλά ενδιαφέροντα για τον αθλητισμό, την ψυχολογία. Η ποικιλία των θεμάτων που καταπιανόταν ήταν ευρεία, τον αφορούσε βαθιά να παρατηρεί τον κόσμο και να αναλύει τις σκέψεις. Εξέφραζε τις απόψεις του συνεχώς, τοποθετούνταν σε θέματα ζωής στα πολύωρα ταξίδια , στα δείπνα, σε συναντήσεις με φίλους για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Το βιβλίο είναι χαρακτηριστικό του τρόπου σκέψης του. Αγγίζει θέματα που αφορούν όλους, ενδεχομένως και για όσους τον αντιμάχονταν, είναι ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα για όσους δεν τον είχαν κατανοήσει. Έγραφε πολύ και με βάθος. Ένα από τα χαρακτηριστικά σημεία της γραφής του ήταν η απλότητα. Το βιβλίο δεν μπορείς να το διαβάσω από την αρχή ως το τέλος επειδή είναι πυκνές οι σκέψεις του.
«Η ελευθερία της σκέψης δεν αρκεί, η σκέψη εγκλωβίζεται σε εμμονές και αυταπάτες» αναφέρει εκτός όλων. Μια πτυχή του χαρακτήρα του ήταν η δυνατότητα να μπαίνει στην θέση των άλλων με στόχο την επίλυση προβλημάτων. Αυτό λειτούργησε ως εργαλείο για λύση διαπροσωπικών σχέσεων .Αυτή του η γνώση σε συνεργασία με γνώσεις πολιτιστικής διαχείρισης τον έκανε συνομιλητή πολλών προσώπων από τον πολιτιστικό και πολιτικό χώρο. Ο τρόπος σκέψης του έχει αποτυπωθεί σε αυτό το βιβλίο. Ο επαγγελματίας Γιάνκης είχε σεβασμό σε όλους. Κοινοποιούσε σε όλο τον θίασο τις εισπράξεις από την παράσταση της βραδιάς. Είχε βαθιά προσωπική πλευρά, έτρεφε τεράστια αγάπη για το γιο του που του μεταλαμπαδεύσει μεγάλο κομμάτι του κριτικού τρόπου σκέψης του. Αγαπούσε τα ζώα και τα έσοδα του βιβλίου θα διατεθούν στον φιλοζωικό σωματείου Ωραίας Ελένης.
Ο Βασίλης Χαλακατεβάκης σημείωσε ότι ο Γιάννης ήξερε τι σημαίνει ομερτά, στήριζε τους ανθρώπους. «Αυτό που με γοήτευε είναι ότι συμφωνούσαμε διαφωνώντας και διαφωνούσαμε συμφωνώντας».
Ο Δημήτρης Καταλειφός στον επίλογο του βιβλίου μιλά για ένα γενναιόδωρο, αισιόδοξο άνθρωπο, με αγάπη στον κινηματογράφο, λατρεία για το γιο του .Δεν αγαπούσε τη δημοσιότητα, ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε τις σημαντικές θέσεις που είχε. Ήταν ένας κλειστός άνθρωπος και ντροπαλός, ανήσυχο πνεύμα με μεγάλα αντανακλαστικά .
Αναγνώστηκαν επίσης όσα έγραψε για τον Γιάννη η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά από τη σελίδα η iporta.gr «Ευγένεια, ταπεινότητα, συστολή, συγκροτημένος χαρακτήρας, ευγενής ,ένα γνήσιος αστός. Μας έδειξε τον δρόμο, ήταν ο σιωπηλός καπετάνιος μας, ένας σύγχρονος διανοητής που μας κάνει κοινωνούς των σκέψεών του. Ο Γιάννης ήταν το βαρύ πυροβολικό μας έναντι όλων όσων ξεκινήσαμε και ήμασταν περί τους επτά και που κανείς από εμάς δεν είχε την δημοφιλία, το εύρος, το πλήθος, την δυναμική, την πολυπραγμοσύνη του Γιάννη, ίσως να μην είχαμε και την ταπεινότητα του Γιάννη. Ο στιβαρός, έμπειρος, ευφυής, σπουδαίος Γιάννης ήταν σεμνός και πρόθυμος να ακολουθήσει κανόνες».