Δεν έχει περάσει εδώ και αρκετές εβδομάδες σούρουπο που να μη φέρνω στο νου μου τον τίτλο βιβλίου του ποιητή Μάνου Ελευθερίου. Αυτόν που βέβαια αφορούσε το «μετά τις ειδήσεις των οκτώ». Μόνο που ό,τι μας συμβαίνει τώρα, πέραν της παρατεταμένης μελαγχολίας, συνοδεύεται με την πικρή γεύση του κινδύνου, αφού ο θάνατος παραμονεύει βάζοντας στο σημάδι του φτωχούς και πλούσιους, μαθητές και δασκάλους, βιομήχανους και εργάτες, μικρούς και μεγάλους, με την τρίτη ηλικία καθηλωμένη για τα καλά μέσα στο σπίτι.
Στο μεταξύ, κάποιος «χρησμός» αξιωματούχου από την Ευρώπη, περνάει σιγά σιγά στον ρόλο των απανταχού υπευθύνων. Και τι αναφέρει; Ότι και να χαλαρώσουν τα μέτρα, αυτό θα ισχύσει για τους νέους. Για τα τιμημένα γηρατειά τα πράγματα θα διατηρηθούν ως έχουν, δηλαδή θα παραμείνουν δύσκολα. Οπότε, δεν θέλει πολύ οι ηλικιωμένοι να κάνουν (και) Χριστούγεννα, με το καλό, εντός των τειχών…
Πόσο δικαιώνονται στις μέρες μας οι ποιητές…Να θυμηθώ με την ευκαιρία τον Νίκο Καρούζο και την «Χρησιμότητα της απειλής», που μας ταιριάζει:
Έχουν αρχίσει να με κυκλώνουν επικίνδυνα οι ώρες
Ακούω τα φυλλώματα σήμερα
Γίνηκαν ανήσυχα χορικά
Πρέπει να ζήσω τις αντίστροφες δυνάμεις
Ώ, καρδιά μου-τρομακτικότερη σελήνη
Αλλά, από την άλλη, να μη ξεχνάμε και την Μάργκαρετ Μίτσελ: «Αύριο θα είναι μια διαφορετική μέρα»…
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr