Ο κ. Αντώνης Διαματάρης είναι Ομογενής Έλληνας της Αμερικής, Αρθρογράφος, Επιχειρηματίας, πρώην Εκδότης, Πρόεδρος και Διευθυντής της Εφημερίδας “Εθνικός Κήρυξ” που κυκλοφορεί καθημερινά στην Αμερική, νυν Σύμβουλος του “Ε.Κ” και πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών.
Επισκεφθείτε τη νέα ιστοσελίδα μας
Ορθιοι οι βουλευτές, σε μία σειρά, από Κοινοβούλια, από το αμερικανικό Κογκρέσο μέχρι τα Ηνωμένα Εθνη, χειροκροτούν με ενθουσιασμό τον Ζελένσκι, τον πρόεδρο της Ουκρανίας, στους οποίους απευθύνεται διαδικτυακά, τους παρουσιάζει την τραγική κατάσταση στη χώρα του και ζητά την βοήθειά τους για να αμυνθεί των Ρώσων εισβολέων.
Οι τελευταίες φρικιαστικές εικόνες που αποτελούν ντροπή για τον πολιτισμό μας, με τα πτώματα σε κατάσταση αποσύνθεσης, σκορπισμένα εδώ και εκεί, θα πρέπει να αποτέλεσαν την αφορμή για την πλήρη αφύπνιση όσων διατηρούσαν ακόμα ψευδαισθήσεις.
Κι ήταν σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, τη στιγμή της πανανθρώπινης κατακραυγής κατά των φρικαλεοτήτων των Ρώσων που συνέπεσε η ομιλία του Ζελένσκι στην ελληνική Βουλή.
Μια συνεδρίαση πραγματικά ιστορική, όπως την χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η ομιλία του Ζελένσκι ήταν καλά προετοιμασμένη.
Αναφέρθηκε στη Φιλική Εταιρεία, με έδρα την Οδησσό, στην Ελληνική Επανάσταση και το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος» και στην πολυπληθή Ομογένεια της Μαριούπολη.
Μέχρι εδώ όλα καλά.
Και για να συγκινήσει ακόμα περισσότερο το ακροατήριό του, βουλευτές και τον λαό που παρακολουθούσαν, παρουσίασε και δύο Ουκρανούς αγωνιστές ελληνικής καταγωγής.
Ο ένας από αυτούς, μάλιστα, δήλωσε με υπερηφάνεια(!) ότι αγωνίζεται με το Τάγμα Αζόφ.
«Σας απευθύνομαι σαν ελληνικής καταγωγής. Λέγομαι Μιχαήλ, ο παππούς μου πολέμησε στον πόλεμο κατά των Ναζί […]. Γεννήθηκα στη Μαριούπολη και συμμετέχω στην άμυνα της πόλης από τους Ρώσους ναζιστές με το Τάγμα Αζόφ».
Το «Τάγμα Αζόφ» είναι μια εθελοντική ακροδεξιά και νεοναζιστική ομάδα της Εθνικής Φρουράς της Ουκρανίας, με έδρα τη Μαριούπολη.
Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν ο παππούς του ανθρώπου αυτού να πολέμησε κατά των Ναζί, να χαρακτηρίζει τους Ρώσους ναζιστές κι όμως αυτός να πολεμά με το νεοναζιστικό Τάγμα του Αζόφ…; Και ούτε καταλαβαίνω πώς ένας εβραϊκής καταγωγής Πρόεδρος της Ουκρανίας συνεργάζεται με μια νεοναζιστική αντάρτικη ομάδα όπως το Τάγμα Αζόφ.
Ασφαλώς θα ήταν σωστότερο να μην εμφανιζόταν αυτός καθόλου.
Φαίνεται ότι οι Ουκρανοί έχουν λάθος ενημέρωση για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα.
Γιατί τελικά έδωσαν την ευκαιρία σε πολιτικούς όπως ο Τσίπρας να αλλάξουν την συζήτηση. Να καταδικάζουν τους Ναζί -δεν τελείωσε η Ελλάδα με την Χρυσή Αυγή;- αντί να καταδικάζουν τους Ρώσους.
Ο άνθρωπος αυτός τους ήρθε σαν «από μηχανής θεός».
Ηταν σαφές για καιρό τώρα, αλλά και από την αντίδραση των βουλευτών του στην ομιλία του Ζελένσκι στην Βουλή -καθόντουσαν όταν οι άλλοι χειροκροτούσαν- ότι δεν αισθάνεται πολιτικά άνετα με την αντι-ρωσική του θέση.
Γι’ αυτό και ήταν «ναι μεν, αλλά». Ε, τώρα κατελήφθη από ιερή αγανάκτηση για τους Ναζί –δεν τον αδικούμε- αλλά δεν βλέπει τα φρικαλέα εγκλήματα των Ρώσων.
Είναι κρίμα που σε αυτή την ιστορική καμπή, με τις πιθανόν απρόβλεπτες εξελίξεις, η γενέτειρα δεν μπορεί να παρουσιάσει ένα αρραγές πολιτικό μέτωπο.
Το θέμα είναι βέβαια βαθιά ανθρώπινο, ηθικό, αλλά και γεωπολιτικό, εθνικών συμφερόντων. Με την μισή σχεδόν Κύπρο υπό κατοχή και την απειλή του Ερντογάν να μιμηθεί τον Πούτιν να κρέμεται σαν την «Δαμόκλειο σπάθη» πάνω από τα κεφάλια μας σε καθημερινή βάση, θα περίμενε κανείς ότι θα ήμασταν πιο προσεκτικοί.
Κι άντε ας αφήσουμε στην άκρη το ΚΚΕ, που ούτε αυτό το καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει το Κομουνιστικό Κόμμα να είναι πάντα στο απυρόβλητο.
Αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση;