Ο θάνατος του τέως βασιλιά της Ελλάδας, ήταν μία αφορμή να αναμοχλεύσουμε λίγο στην ιστορία της χώρας μας. Δεν θα σταθώ στις αντιπαραθέσεις και στους σχολιασμούς από όλες τις πλευρές, που το μόνο που προσπάθησαν ήταν να δημιουργήσουν ένα αρνητικό κλίμα που πραγματικά δεν υπάρχει λόγος να υφίστανται.
Θα σταθώ ωστόσο σε ένα σχόλιο που είναι άξιο επιπλέον αναφοράς και ερμηνείας.
“Ο θάνατος ενός πρώην Ανώτατου Άρχοντα όμως – πέρα από την ανθρώπινη πλευρά – έχει συμβολική σημασία. Δείχνει το πώς οι Έλληνες στέκονται απέναντι στην Ιστορία τους. Οι Δημοκρατίες δεν αποσιωπούν το παρελθόν τους”.
Δεν θα σταθώ στην πολιτική προέκταση που είχε η συγκεκριμένη αναφορά. Αλλά στην προέκταση που μου δίνει την ευκαιρία να εκφράσω.
Η βασιλεία από την Ελλάδα είναι παρελθόν εδώ και 49 χρόνια. Οι τελευταίες γενιές ωστόσο των Ελλήνων, όχι απλώς δεν έζησαν τον απόηχο των γεγονότων, αλλά κατά πάσα πιθανότητα να μην γνωρίζουν τα ιστορικά δεδομένα. Ίσως το γεγονός ότι η Ελλάδα είχε βασιλιά να τους ακούγεται σας παραμύθι. Ας γίνει λοιπόν η αφορμή αυτό το γεγονός, να διαβάσουν οι νεότεροι την ιστορία της χώρας μας. Όχι για να κρίνουν ή να αξιολογήσουν την ιστορία. Η γνώση και ειδικά της ιστορίας, είναι ένα μονοπάτι προς την ορθότερη κρίση. Η λήθη είναι ο χειρότερος εχθρός της δημοκρατίας. Ας αφήσουμε λοιπόν τον πολιτικό αντίκτυπο στους ιστορικούς που είναι οι ειδικοί και ας σταθούμε στα γεγονότα ως ιστορικά δεδομένα και μόνο.
Αναστασία Φωκά